Το να έχεις θετικό ισοζύγιο είναι μεν καλό, αλλά δεν σου εξασφαλίζει αναπτυξιακούς ρυθμούς.
Μερικές σκέψεις σχετικά.
1. Για να επενδύσεις σε μια χώρα πρέπει αρχικά να θεωρείς ότι βρίσκεται
σε μια φάση σταθερότητας οικονομίας, αλλιώς μια σημαντική αλλαγή μπορεί
να σου καταστρέψει τη επένδυση. Και σήμερα ξέρουμε ότι η Ελλάδα διανύει
μια παρατεταμένη περίοδο εσωτερικής υποτίμησης και μείωσης του
κοινωνικού κράτους, κάτι που έχει κάθε λόγο να προϊονίζει αλλαγές σε
πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
2. Η επένδυση σε μια χώρα με καθαρά εξαγωγικό χαρακτήρα, συνεπάγεται ότι
θα υπάρχει το διεθνές περιβάλλον που θα απορροφήσει τα προϊόντα σου.
Όμως το διεθνές περιβάλλον βρίσκεται σε φάση συρίκνωσης της αγοραστικής
δύναμης των καταναλωτών.
3. Θα πρέπει να έχεις ένα αξιόπιστο brand name τόσο σαν εταιρία όσο και
σαν χώρα. Αλλιώς γιατί να προτιμήσει κανείς τα προϊόντα σου. Η χώρα δεν
έχει καλό, μάλλον κακό. Και μια εταιρία θέλει πολλά χρόνια για να
αποκτήσει σε διεθνές επίπεδο.
4. Από την στιγμή που αποφασίζει κανείς να επενδύσει μέχρι να έχει η
επένδυσή του αποτελέσματα, (εξαγωγές) περνά ένα σημαντικό χρονικό
διάστημα που μπορεί να φτάνει εύκολα τα 5 χρόνια. Εν τω μεταξύ όμως η
οικονομία συνεχίζει συρικνούμενη με αποτέλεσμα να δημιουργούνται
προβλήματα από το ίδιο το γεγονός. Για παράδειγμα αύξηση του κόστους
μεταφορών.
5. Η κρίση έχει καταστήσει ανισότιμες τις συνθήκες ανταγωνισμού των
Ελληνικών εταιριών με τις εταιρίες του εξωτερικού. Για παράδειγμα πλέον,
τα ασφάλιστρα που πληρώνουν οι εταιρίες είναι δυσανάλογα αυξημένα, ενώ
οι αγοραστές και προμηθευτές ζητούν εγγυήσεις αποπληρωμής ή παράδωσης.
6. Το now how δεν αποκτάται σε μια μέρα, έτσι η δημιουργία μιας
επιχείρησης με εξαγωγικό χαρακτήρα από το μηδέν, έχει εκτός του
προβλήματος της ίδιας της δημιουργίας της και το πρόβλημα της εύρεσης
now how.
7. Η έλλειψη αγοραστικού κοινού στη χώρα, αποκλείει την βαθμιαία
ανάπτυξη μιας εξαγωγικής επιχείρησης, με αρχικό κοινό τους κατοίκους της
χώρας, όπου και θεωρητικά θα είχε συγκριτικό πλεονέκτημα.
8. Δεν έχουμε επαρκή έρευνα που να μπορεί να πριμοδοτήσει την ανάπτυξη.
9. Τα άλλα κράτη της Ε.Ε. έχουν ήδη μηχανισμούς που προωθούν την ανάπτυξή της παραγωγής, οπότε έχουμε συγκριτικό μειονέκτημα.
10. Το πρωτογενές πλεόνασμα σε επίπεδο κράτους θα απαιτεί αυξημένα μέτρα
τα επόμενα χρόνια μια και όλο και περισσότερες επιχειρήσεις θα
κλείνουν.
11. Το μόνο πραγματικό σημείο που έχει βελτιωθεί η επιχειρηματική θέση
των επενδυτών είναι το μισθολογικό κόστος. Όμως αυτό δεν ήταν ποτέ
απαγορευτικό για την δημιουργία μιας επιχείρησης μια και χώρες με
μεγαλύτερο μισθολογικό (και φορολογικό κόστος) τα πηγαίνανε μια χαρά,
οπότε η ίδια η οργάνωση της οικονομίας σαν μεταπρατική είναι το
πρόβλημα.
12. Ουσιαστικά η παλαιά κρατική νομενκλατούρα συνεχίζει να υφίσταται
αναλλίωτη, ακόμα και σε επίπεδο προσώπων και κομμάτων, και δεν έχουμε
κανένα λόγο να υποθέσουμε ότι θα φροντίσει τα συμφέροντα του κράτους
παρά θα συνεχίσει να αρμέγει τον κρατικό κορβανά.
13. Η ανάπτυξη των οικονομιών της ανατολής είναι ραγδαία και είναι
μάλλον απίθανο να τις ανταγωνιστούμε ανεξαρτήτως μισθολολικού κόστους.
14. Η Ε.Ε. έχει σημαντικά προβλήματα στην δόμησή της και δεν επιτρέπει
σε ένα κράτος με παθητικά να πετύχει πλεονάσματα σε βάρος των ισχυρών.
Νομίζω ότι καμιά σημαντική ανάπτυξη δεν προβλέπεται στα επόμενα 10 χρόνια. Τα μεθ επόμενα 10 αν βοηθήσει ο Θεός.....
