Οι σκύλοι γαβγίζουν τους μετανάστες, γιατί διαιθσάνοντε ότι τους βλέπουν σα μπριζόλες....
Δεν ξέρω αν αυτό έχει κάποια χροιά αλήθειας αλλά είναι αστείο να ασχολείται κανείς με απίθανους μύθους, όπως ότι υπάρχει μια συνομοσία ενάντια στην Ελλάδα για να μας καταστρέψουν και μας στέλνουν μετανάστες. Οπότε αφήνω στην άκρη τα απίθανα και πιάνω μόνο αυτά που έχουν κάποια σχετικά βάσιμη συλογιστική, έστω και αν καταλήγουν σε κατά την γνώμη μου λανθασμένα συμπεράσματα.
- Οι μετανάστες αυξάνουν την ανεργεία, ειδικά από την στιγμή που η ανεργεία είναι υψηλή στην χώρα μας.
Αν κοιτάξει κανείς την έρευνα του του Πανεπιστημίου της Αθήνας σχετικά με το θέμα, μάλλον δεν θα μπορέσει να διακρίνει ότι προκύπτει κάτι τέτοιο. (Κόντης : Βαθμίδα:Αναπληρωτής Καθηγητής, Τομέας:Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Γνωστικό αντικείμενο: Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις, Μητράκος : Τραπεζα της Ελλαδος , Ζωγραφάκης: Ο κ. Ζωγραφάκης Σταύρος είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Κομμάτια της υπάρχουν στις πιο κάτω παραπομπές http://emmedia.pspa.uoa.gr/publications/articles/assets/apasxolisi_metanaston.pdf
Το ίδιο δεν θα διακρίνει αν παρατηρήσει την εξέλιξη της ανεργίας στα χρόνια 1998-2010 http://www.3comma14.gr/pi/?survey=7675
Δεν θα πω ότι θα καταλήξει στα αντίθετα συμπεράσματα, γιατί αυτό θα απαιτουσε την εξέταση μέσω μιας σοβαρής έρευνας ενώ εδώ έχουμε μόνο μερικά στατιστικά, που αν δεν αναγνωστούν ορθά μπορεί να καταλήξουν σε λάθος αποτελέσματα.
Συμπέρασμα, ακόμα και να συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν είναι γνωστό. Αυτό που ακούμε είναι αστικός μύθος.
- Η εγκληματικότητα και δη η κατά προσώπων βαριάς μορφή είναι ιδιαίτερα αυξημένη στους μετανάστες.
Αν κοιτάξει κανείς μερικούς πίνακες της αστυνομίας, θα δει ότι οι αριθμοί των Εγκλημάτων Ελλήνων είναι μάλλον μεγαλύτεροι από αυτούς των μεταναστών. Αυτό προφανώς και δεν είναι αξιόπιστη πληροφορία γιατί πρέπει να γίνουν αναγογές ώστε τα δείγματα να εξομοιωθούν, αφήνοντας μόνο την μεταναστευτική ιδιότητα και την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη για σύγκριση. Και αυτό είναι προφανές γιατί με μια πρώτη ματιά είναι αρκετό να συγκρίνουμε τους αριθμούς των Ελλήνων με αυτούς των μεταναστών. Αμέσως τα αποτελέσματα αλλάζουν. Οι μετανάστες λόγο του μικρότερου αριθμού φαίνεται να διαπράτουν πολλαπλάσιους φόνους από τους Έλληνες πολίτες. Αλλά τελειώνει εδώ η εξομοίωση του δείγματος? Φυσικά και όχι, ξέρουμε ότι οι φόνοι που διαπράτουν άνδρες είναι πολλαπλάσιοι των φόνων που διαπράτουν γυναίκες, και μια και οι μετανάστες είναι στην πλειοψηφία τους άνδρες θα πρέπει να εισάγουμε άλλο ένα παράγοντα στην έρευνά μας. Τελειώσαμε? Φυσικά και όχι. Η κατανομή των ηλικιών είναι το επόμενο, δεν θα περιμένουμε η στατιστική πιθανότητα εγκλήματος από ένα 70+ ετών άτομο να είναι η αυτή με ένα 30-40 ετών, άρα μια και οι μετανάστες συνοστίζονται σε μέσες ηλικίες θα χρειαστούμε ακόμα μια διόρθωση.
Είπαμε ότι θέλουμε να συγκρίνουμε την παραβατικότητα που έχουν οι μετανάστες και Έλληνες, οπότε θα πρέπει να προχωρήσουμε σε περεταίρω διορθώσεις στα στοιχεία μας. Διορθώσεις που αφορούν το κοινωνικό και οικονομικό προφίλ του δείγματος. Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε ανάλογη παραβατικότητα από άτομα που έχουν την δυνατότητα να εργαστούν και από άτομα που είναι παράνομοι, με άτομα που έχουν κοινωνικό δίχτι προστασίας αν βρεθούν χωρίς χρήματα μια μέρα και άτομα που πεινάνε. Άλλην μορφή παραβατικότητας θα εμφανίσει κάποιος που μπορεί να βάλει το χεράκι του στον δημόσιο κορβανά ή να εκβιάσει χωρίς να εκτεθεί προσωπικά, και άλλη κάποιος που ζει στο δρόμο. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια έρευνα που να πέρνει υπόψη της όλα τα στοιχεία που απαιτούντε για την εξομοίωση. Αλλά είμαι σίγουρος ότι όσοι φωνάζουν για παραβατικότητα μεταναστών, αν υπάρχει δεν την έχουν υπόψη τους, μια και δεν την έχω δει να αναφέρεται πουθενά.
Τελειώσαμε. Όχι, από τα στοιχεία της αστυνομίας βλέπουμε ότι τουλάχιστον στα εγκήματα κατά ζωής, παρόλο που έχουν πολλαπλασιαστεί οι μετανάστες δεν έχουν αυξηθεί ανάλογα τα εγκλήματα. Αυτό μου φαίνεται ότι αποδεικνύει, ότι οι μετανάστες δεν είναι παραβατικοί από την φύση τους ως μετανάστες. Τουλάχιστον δεν έχω ακούσει κάποια άλλη υπόθεση που να εξηγεί το φαινόμενο.
Σχετικά με την εγκληματικότητα μπορούμε να βρούμε μερικές απαντήσεις στην πιο κάτω έρευνα όπου ανάγει σαν κύρια αίτια της εγκληματικότητας την οικονομική κατάσταση των ανθρώπων.
Από εκεί αντιγράφω
.......
Η πρώτη μορφή κόστους είναι γνωστή και ως κόστος ευκαιρίας (opportunity cost) και αποτελείται κυρίως από τις αμοιβές των εργαζομένων μέσω νόμιμων δραστηριοτήτων, με το σκεπτικό ότι, οι σχετικά υψηλές αμοιβές που επιτρέπουν σε ένα άτομο να ζήσει με άνεση και αξιοπρέπεια, αυξάνουν το κόστος ευκαιρίας της εγκληματικότητας και αποτρέπουν στο άτομο αυτό να οδηγηθεί
σε εγκληματικές ενέργειες. Η άλλη μορφή κόστους σχετίζεται περισσότερο με τις πιθανές συνέπειες που μπορεί να έχει μια συμμετοχή σε εγκληματικές ενέργειες, όπως η πιθανότητα να συλληφθεί ή η πιθανότητα επιβολής ποινής ως το αποτέλεσμα της απόφασης καταδίκης
.........................
η ανεργία λειτουργεί στο άμεσο χρονικό διάστημα ως μέσο προστασίας από τα αδικήματα κατά της ιδιοκτησίας και του προσώπου, όμως σε υστέρηση χρονικής περιόδου η ανεργία επιδρά θετικά (σημ. από σκαμ. αύξηση) στην εγκληματικότητα, λειτουργώντας ως μέσο εμφάνισης της φτώχειας.
Η πρώτη μορφή κόστους είναι γνωστή και ως κόστος ευκαιρίας (opportunity cost) και αποτελείται κυρίως από τις αμοιβές των εργαζομένων μέσω νόμιμων δραστηριοτήτων, με το σκεπτικό ότι, οι σχετικά υψηλές αμοιβές που επιτρέπουν σε ένα άτομο να ζήσει με άνεση και αξιοπρέπεια, αυξάνουν το κόστος ευκαιρίας της εγκληματικότητας και αποτρέπουν στο άτομο αυτό να οδηγηθεί
σε εγκληματικές ενέργειες. Η άλλη μορφή κόστους σχετίζεται περισσότερο με τις πιθανές συνέπειες που μπορεί να έχει μια συμμετοχή σε εγκληματικές ενέργειες, όπως η πιθανότητα να συλληφθεί ή η πιθανότητα επιβολής ποινής ως το αποτέλεσμα της απόφασης καταδίκης
.........................
η ανεργία λειτουργεί στο άμεσο χρονικό διάστημα ως μέσο προστασίας από τα αδικήματα κατά της ιδιοκτησίας και του προσώπου, όμως σε υστέρηση χρονικής περιόδου η ανεργία επιδρά θετικά (σημ. από σκαμ. αύξηση) στην εγκληματικότητα, λειτουργώντας ως μέσο εμφάνισης της φτώχειας.
Άρα λοιπόν αν η ανεργία στους μετανάστες είναι πολλαπλάσια από των γηγενών, είναι αναμενόμενο ότι θα εμφανίζουν αυξημένη εγκληματικότητα, όχι λόγο του ότι είναι μετανάστες αλλά λόγο της οικονομικής τους θέσης.
εμπειρικές μελέτες (Chamlin and Cohran, 2000, Chapman et al. 2001) αποδεικνύουν πως η σχέση μακροχρόνιας ανεργίας-εγκληματικότητας εμφανίζεται αρκετά θετική και στατιστικά σημαντική, σε αντίθεση με τον συμβατικό τρόπο μέτρησης της ανεργίας, όπου εκεί τα αποτελέσματα είναι αρκετά ανάμεικτα. Η εμφάνιση της παραπάνω σχέσης συμφωνεί απόλυτα με την οικονομική θεωρία, καθώς το κίνητρο ενός ατόμου να προβεί σε εγκληματικές ενέργειες συνήθως δεν εμφανίζεται αμέσως μετά από την απώλεια της θέσης εργασίας του, αλλά παρουσιάζεται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, όταν γίνεται έκδηλη η απογοήτευσή του από τις απορρίψεις που δέχεται, στην προσπάθειά του να απασχοληθεί σε μια νέα θέση (ψυχολογικός παράγοντας) ή όταν τα αποθέματα από τα χρηματικά και τα περιουσιακά του διαθέσιμα μειώνονται σε βαθμό που αρχίζει να εμφανίζεται μια κατάσταση φτώχειας (οικονομικός παράγοντας).
Στους μετανάστες αυτό το χρονικό διάστημα είναι μάλλον ελάχιστο μια και δεν υπάρχει πλέγμα υποστήριξης.
Μια άλλη αρκετά χρησιμοποιημένη παράμετρος έχει σχέση με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας, και πιο συγκεκριμένα με την ηλικία και το φύλο. Έτσι λοιπόν το ενδιαφέρον της πλειοψηφίας των ερευνητών στρέφεται κυρίως στην μελέτη της επίδρασης της ανεργίας των νέων (και κατά προτίμηση των ανδρών) ανθρώπων στα ποσοστά της εγκληματικότητας. Αυτή η προτίμηση σε άτομα νεότερων ηλικιών οφείλεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη μερίδα ατόμων χαρακτηρίζεται από εκρηκτικότητα στον χαρακτήρα και από ανευθυνότητα στις πράξεις τους, συνεπώς είναι πιο πιθανό να οδηγούνται σε παράνομες δραστηριότητες, όταν οι καταστάσεις από μια παρατεταμένη περίοδο ανεργίας δυσκολεύουν αρκετά για αυτούς. Και εδώ παρατηρείται μια θετική και αρκετά σημαντική επίδραση της ανεργίας των νέων στα ποσοστά εγκληματικότητας μέσω μελετών, όπως αυτές των Fougere, Kramarz and Pouget (2006) για την περίπτωση της Γαλλίας, των Carmichael and Ward (2000) για τοΗνωμένο Βασίλειο και του Freeman (1996) για τις ΗΠΑ.
Οι μετανάστες στο σύνολό τους βρίσκονται σε ηλικίες μικρές έως μεσαίες. Σπάνια θα δούμε ηλικιωμένους, και αναλογικά λίγες γυναίκες. Άρα απαιτείται μια διόρθωση για να κατανοήσουμε τα αποτελέσματα.
Πέρα από το επίπεδο της ανεργίας, ένα άλλο μέγεθος στον χώρο της αγοράς εργασίας που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την τάση για εγκληματικές ενέργειες είναι το επίπεδο εκπαίδευσης και μόρφωσης,
Όντως αλλά εδώ η μόρφωση δεν παίζει και πολύ ρόλο, οι μετανάστες στην Ελλάδα φτάνουν εξαθλιωμένοι και είναι εξαιρετικά δύσκολο να εμπιστευθούμε την μόρφωση τους, ακόμα και αν έχουν ανώτερη μόρφωση από τους γηγενείς. Η άγνοια της γλώσσας, της κουλτούρας και οι κοινωνικός απομονωτισμός, καθιστά τους μετανάστες παρίες.
Η πλειοψηφία της οικονομικής θεωρίας υποστηρίζει την άποψη πως η μεγάλη ανισότητα μεταξύ των φτωχών και των πλουσίων είναι ένας βασικός παράγοντας που οδηγεί προς την έξαρση των εγκληματικών ενεργειών, καθώς θεωρείται πως οι εγκληματικές πράξεις πραγματοποιούνται κατά βάση από τα φτωχότερα τμήματα ενός πληθυσμού, ενώ από την άλλη οι πλούσιοι αποτελούν συνήθως τους στόχους-θύματα, λόγω της μεγάλης αξίας από το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων τους. Μάλιστα πολλοί έχουν εκφράσει την άποψη πως τα οικονομικά κίνητρα για εγκληματικές πράξεις είναι μεγαλύτερα σε περιοχές με υψηλή εισοδηματική ανισότητα (Chiu and
Madden, 1998; Bourguignon, 2001). Χρησιμοποιώντας δεδομένα από διάφορες χώρες και χρονικές περιόδους, αρκετοί ερευνητές οδηγήθηκαν σε μια θετική και σημαντική επίδραση της ανισότητας πάνω σε διάφορες μορφές αδικημάτων
Madden, 1998; Bourguignon, 2001). Χρησιμοποιώντας δεδομένα από διάφορες χώρες και χρονικές περιόδους, αρκετοί ερευνητές οδηγήθηκαν σε μια θετική και σημαντική επίδραση της ανισότητας πάνω σε διάφορες μορφές αδικημάτων
Στην Ελλάδα η ψαλίδα πλουσίων και φτωχών, έχει εμφανίσει διαρκώς αυξανόμενο άνοιγμα. Αλλά παραμένει γεγονός ότι μια μεγάλη κατηγορία των Ελλήνων είναι αναλογικά πάμπλουτοι ως προς ένα μετανάστη, και δεν έχουν την ασφάλεια που απολαμβάνουν οι πλουσιότεροι των Ελλήνων. Άρα είναι φυσικοί στόχοι.
Σύμφωνα με το γενικότερο θεωρητικό σκεπτικό, τα άτομα που έχουν καταδικαστεί λόγω εγκληματικών πράξεων και έχουν εκτίσει τις ποινές τους, είναι αυτά που δυσκολεύονται περισσότερο στην αναζήτηση εργασίας, διότι οι ευκαιρίες για μια νόμιμη εργασία λιγοστεύουν (Grogger, 1995). Επειδή συνήθως τα άνεργα άτομα είναι αυτά που ασχολούνται με παράνομες δραστηριότητες, η αύξηση στα επίπεδα της εγκληματικότητας μειώνει ολοένα και περισσότερο την αξία των αδύνατων δεσμών, μειώνοντας παράλληλα την εμπιστοσύνη και τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με την αναζήτηση εργασίας.
Οι μετανάστες σαν λαθραίοι βρίσκονται σε μια ακόμα κακή κατηγορία, της των παρανόμων. Και η παρανομία σαν ατομικό χαρακτηριστικό, συνδέεται θετικότατα με την εγκληματικότητα με την έννοια των μειωμένων ευκαιριών και του κόστους παράνομης δράσης.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η εγκληματικότητα που καταγράφεται δεν αποτελεί το σύνολο της εγκληματικότητας αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση ανάμεσα στους Έλληνες και τους Μετανάστες από τις διωκτικές αρχές. Και αυτό όχι γιατί οι αρχές είναι απαραίτητα κακές, αλλά γιατί οι μετανάστες δεν έχουν την δυνατότητα να υπερασπιστούν εξ ίσου αποτελεσματικά τους εαυτούς τους και διότι ανήκουν σε μια εξ ορισμού ύποπτη κατηγορία, για την τέλεση αδικημάτων. Από την άλλη η δολοφονία ενός μετανάστη, μήπως είναι δύσκολο να μείνει ατιμώρητη ή να παρουσιαστεί σαν ξεκαθάρισμα λογαριασμών? Αν δεχθούν βία από τα κλούβια αυγά, θα πάνε εύκολα, να την καταγγείλουν στο τμήμα ή θα κάτσουν σε μια γωνιά να γλύφουν πληγές?
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η εγκληματικότητα που καταγράφεται δεν αποτελεί το σύνολο της εγκληματικότητας αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση ανάμεσα στους Έλληνες και τους Μετανάστες από τις διωκτικές αρχές. Και αυτό όχι γιατί οι αρχές είναι απαραίτητα κακές, αλλά γιατί οι μετανάστες δεν έχουν την δυνατότητα να υπερασπιστούν εξ ίσου αποτελεσματικά τους εαυτούς τους και διότι ανήκουν σε μια εξ ορισμού ύποπτη κατηγορία, για την τέλεση αδικημάτων. Από την άλλη η δολοφονία ενός μετανάστη, μήπως είναι δύσκολο να μείνει ατιμώρητη ή να παρουσιαστεί σαν ξεκαθάρισμα λογαριασμών? Αν δεχθούν βία από τα κλούβια αυγά, θα πάνε εύκολα, να την καταγγείλουν στο τμήμα ή θα κάτσουν σε μια γωνιά να γλύφουν πληγές?
Συμπέρασμα αν συμβαίνει όντως κάτι τέτοιο, ή και το αντίθετο, δεν το ξέρουμε. Πρόκεται για αστικό μύθο.
- Η ελλάδα έχει γίνει χώρα εκλήματος.
Πρόκειται για άλλο ένα πασίγνωστο μύθο. Μάλιστα είμαστε τόσο μα τόσο ηλίθιοι που το εμφανίζουμε σαν γεγονός και προς τα έξω. Λάθος η χώρα μας είναι ασφαλής. Τουλάχιστον όσο όλες οι άλλες ευρωπαικές χώρες. Και κατά μια ειδική έννοια πολύ πιο ασφαλής.
Νομίζω ότι είναι αρκετή η πιο κάτω εικόνα για να τελειώνουμε με αυτή την μπαρούφα.
.............................................
Σχετικά με το ότι αν δεν είχαμε μετανάστες, θα ήταν κατ απόλυτο αριθμό λιγότερα τα εγκλήματα, επιφυλάσσομαι να επανέλθω μόλις βρω λίγο χρόνο. Αλλά εκ των προτέρων γράφω ότι έχω σοβαρές επιφυλάξεις.
κάνε και κανα copy paste
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς δεν είμαι σε θέση να κάνω δική μου έρευνα, οπότε αναγκάζομαι να συλλέγω στοιχεία και να τα βάζω με c/p
ΑπάντησηΔιαγραφή