Μεγένθυνση εικόνων στο photoshop

Το να μεγεθύνουμε μια εικόνα στο photoshop, είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε πολύ συχνά. Οι ψηφιακές εικόνες, που τραβάνε οι φωτογραφικές μηχανές σήμερα ή που με κάποιον τρόπο απαντώνται στους υπολογιστές, αποτελούνται από μικρές χρωματιστές "ψηφίδων". Η μεγέθυνση συνίσταται στον υπολογισμό από το πρόγραμμα κάποιων νέων "ψηφίδων" εικονοστοιχείων που συμπληρώνουν αυτές που μας λείπουν για να φτάσουμε στο επιθυμητό μέγεθος. Η διαδικασία γίνεται από το πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας αυτόματα, σύμφωνα με κάποιες ενσωματωμένες οδηγίες. Το photoshop έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στο "μάντεμα" των ψηφίδων, δεν ξέρω αν κάποιο άλλο πρόγραμμα κάνει καλύτερη δουλειά.

Υπάρχουν δύο βασικές τεχνικές για να πετύχουμε την επιθυμητή μεγέθυνση.
1. Η κλασική λυση είναι να πάμε στην επιλογή image/image size, και να αλλάξουμε το width στο επιθυμητό μέγεθος κρατώντας κλειδωμένη την σχέση του με το height. το μέγεθος μπορεί να ορισθεί με αρκετούς τρόπους, όπως σε εκατοστά ή σε ποσοστό. Βέβαια αν μας βολεύει περισσότερο, θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το resolution.
Σημειώνω ότι το resamble πρέπει να είναι τσεκαρισμένο, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το resolution σε κάποιο επιθυμητό νούμερο πχ 300, γιατί αλλιώς το πρόγραμμα θα αλλάξει (μεγαλώσει) τις διαστάσεις μικραίνοντας την ανάλυση, κάτι που μπορεί να μην είναι επιθυμητό.
Δίπλα στο resamble βλέπουμε ένα παραθυράκι με πολλαπλές επιλογές. Εδώ στην περίπτωση που κάνουμε μεγέθυνση ΠΑΝΤΑ επιλέγουμε bicubic smoother (enlargement) (ή precerbe details (εφόσον έχουμε έκδοση που το υποστηρίζει), που μας επιτρέπει να περιορίσουμε λίγο το θόρυβο), και όχι sarper, που είναι κατάλληλο για σμίκρυνση εικόνων. (Το γιατί θέλει αρκετή ανάλυση και το αφήνω στην άκρη για τώρα.
Εδώ να σημειώσω κάτι, η αρχική πληροφορία ποτέ δεν μπορεί να μεγαλώσει, αντίθετα σε κάθε μεγένθυνση κάτι χάνουμε από την αρχική πληροφορία, αλλά αυτό που κερδίζουμε με την νέα υπολογισμένη πληροφορία μας εξηπηρετεί περισσότερο. Αν όμως μεγεθύνουμε και μικρύνουμε και ξανά αλλάξουμε μεγέθυνση, και γενικά του αλλάξουμε τα πετρέλαια στις αλλαγές, τελικά η εικόνα θα γίνει σούπα....

2. Η δεύτερη λύση χωρίς να είναι πάντα η καλύτερη βολεύει όταν η εικόνα μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαφορετικά μεγέθη, και δίνει πολύ καλά αποτελέσματα συγκριτικά πάντα με την κλασική λύση...
Επιλέγουμε όλη την εικόνα, και την μετατρέπουμε επίπεδο, layer/new/layer via cat. Το νέο μας επίπεδο το μετατρέπουμε σε smart object, με την εντολή layer/smart object/convert to smart object. Πηγαίνουμε τώρα στο image/image size και δίνουμε το μέγεθος που θέλουμε. Το βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι το smart object περιέχει την αρχική πληροφορία της εικόνα ανεξαρτήτως της μεγέθυνσης που κάνουμε και επανα-υπολογίζει σε κάθε αλλαγή μεγέθους τα εικονοστοιχεία της. Οπότε όσες αλλαγές και να κάνουμε δεν χάνουμε τίποτα από την αρχική πληροφορία.

Πάμε τώρα σε ένα παράδειγμα.
Η αρχική μας εικόνα είναι η ποιο κάτω και έχει διαστάσεις 32,86 χ 27,52 εκατοστά.

Από αυτή κρατάμε ένα μικρό κομμάτι πλάτους 11,77 εκατοστά.
Μετά κάνουμε δύο αντίγραφα της εικόνας μας και τα μικραίνουμε σε μέγεθος πλάτους 2 εκατοστών. Για να φανεί η σχέση μεγέθους της μικρής με την αρχική εικόνα, βάζω μια ένθεση στην εικόνα με την εικόνα σε σμίκρυνση.

Στις δύο νέες εικόνες πλάτους 2 εκατοστών, εφαρμόζω την πρώτη και την δεύτερη τεχνική που ανέφερα πιο πάνω, ώστε να τις μεγεθύνω σε πλάτος 11,77 εκ. και μετά τις βάζω δίπλα στην αρχική εικόνα των 11,77 εκατοστών. Η πρώτο από αριστερά είναι η αρχική εικόνα, η δεύτερη έχει γίνει με χρήση smart object και η τρίτη με μεγέθυνση bicubic smoother (enlargement)

Αν και βλέποντας από κοντά τις εικόνες μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε διαφορές από την αρχική μας εικόνα, κοιτώντας τες από μακριά το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό, και οι διαφορές ανάμεσα στην πρώτη και δεύτερη τεχνική είναι μάλλον ελάχιστες.