Συμπτωματικά είμαι από τους πιο γκαντέμηδες αιμοδότες, ίσως και ολυμπιονίκης.
Ότι στραβό και ανάποδο, μπορεί να συμβεί σε αιμοδότη, μου έχει τύχει!
Αλλά και τι έγινε, αντάλλαξα μια ανεκτή ενόχληση για μένα, με κάποιες μέρες ζωής για κάποιον άλλον. Μερικές φορές ίσως και πολλές μέρες ζωής.
Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται αίμα. Κάποιοι για μια εγχείρηση, συνήθως θα το βρουν από φίλους και συγγενείς. Κάποιοι όμως χρειάζονται πολύ αίμα, ο οργανισμός τους μπορεί να μην παράγει αρκετό, ή να του λείπει κάποιο ποιοτικό στοιχείο. Εκεί όσους δότες και να βρεις, πάντα θα σου λείπει αιματάκι.
Στην Ελλάδα υπάρχει το εξής παράδοξο, ενώ μπορείς να αγοράσεις πολλά πάρα πολλά πράγματα, δεν πουλιέται το αίμα. Σε άλλες χώρες, μπορείς και θα πρέπει να το αγοράσεις. Εδώ περιμένεις από τους εθελοντές.
Μερικές φορές υπάρχουν μικρά οφέλη για τους αιμοδότες, πχ. στο στρατό και στο δημόσιο δίνεται μια αδειούλα. Καλό!... Αλλά για τους περισσότερους τίποτα.
Μάλλον, όχι και τίποτα. Κάποτε μπορεί να χρειαστείς και να μην βρίσκεις αιμοδότες. Ε, με την κάρτα αιμοδοσίας σου, ξεμπερδεύεις, αφού έδωσες φιάλες, δικαιούσαι και να πάρεις. Και αυτό καλό!
Αλλά για μένα μερικά πράγματα είναι πιο απλά, αν με μερικά λεπτά και κάποια μικροενόχληση (φοβάμαι τις βελόνες, δεν αντέχω τα τσιμπήματα και λιποθυμώ όταν βλέπω αίμα, αν δεν σας το είπα) αγοράζω λίγο χρόνο για κάποιον συνάνθρωπο, μου αρκεί. Τελεία και παύλα.
Πάμε να δούμε μερικές κοινές ερωτήσεις για την αιμοδοσία.
Υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης, πχ από έιτζ? Καλό το ανέκδοτο. Όταν δεν ελέγχονταν το αίμα υπήρξαν μερικά περιστατικά μετάδοσης νοσημάτων, αλλά για τους δέκτες. Ποτέ μα ποτέ για τους δότες. Για την λήψη χρησιμοποιείται βελόνα μιας χρήσης.
Πόσο αίμα μας ρουφάνε τα βαμπίρ? 300 με 500 ml ανάλογα με την χώρα. Στην Ελλάδα προτιμάνε τα 300 ml που επιτρέπουν τέσσερις λήψεις τον χρόνο. Δηλαδή μία κάθε τρεις μήνες. Η ποσότητα και η συχνότητα, έχει αποδειχθεί ότι δεν δημιουργεί προβλήματα. Σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να γίνει και συχνότερα, αλλά τότε επιβάλλεται μεγαλύτερος χρόνος ανάπαυσης.
Πως ξέρουν αν κάποιος έχει αρκετό αίμα για να δώσει? Συμπληρώνεις ένα στοιχειώδες ερωτηματολόγιο, σου παίρνουν τη πίεση, και μια σταγόνα αίμα, για να ελέγξουν τον αιματοκρίτη σου. Αν δεν έχεις αποδεκτές τιμές, δεν δίνεις που να παρακαλάς με δάκρυα στα μάτια.
Πόσο χρόνο χρειάζεται το ρούφηγμα? Με δεκαπέντε λεπτά από την ζωή σου, πάνω - κάτω, καθάρισες.
Είναι όμορφες οι νοσοκόμες? Μερικές είναι καλές... Αλλά συνήθως όχι, μάλλον φοβούνται μήπως ο δότης λιποθυμήσει προληπτικά.
Πάντως μερικοί γιατροί είναι ανύπαντροι, το λέω γιατί δίνουν και οι γυναίκες.
Χρειάζεται να προσέχεις κάτι μετά από την αιμοδοσία. Θα θελήσεις μερικά υγρά πιο πολλά από το συνηθισμένο, την ίδια μέρα. Για αυτό σου δίνουν και μια πορτοκαλάδα αμέσως μετά. Και δύο φρυγανιές με τυράκι. Αυτά δωρεάν. Καλό είναι να μην πλακωθείς στις γαρδούμπες τις αμέσως επόμενες ώρες. Είναι ακόμα σκόπιμο να αποφύγεις την οδήγηση για καμιά ώρα. Θα έλεγα ότι είναι ευκαιρία να αράξεις σε μια καφετέρια και να πιεις μια πορτοκαλάδα της προκοπής από πορτοκάλια...
Που μπορείς να δώσεις? Σε όλα τα νοσοκομεία υπάρχει τμήμα αιμοδοσίας. Νομίζω και σε αρκετές κλινικές. Αλλά γίνονται αιμοληψίες από κινητές μονάδες, σε συγκεκριμένες μέρες σε ορισμένα σημεία που ελπίζουν να πετύχουν κανένα φιλότιμο δότη.
Αν δώσω, αίμα στην Αλεξανδρούπολη και το χρειάζονται στα Χανιά τι γίνεται? Μην σε απασχολεί, το αίμα ταξιδεύει πρώτη θέση, και υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός για την κατανομή του στην Ελλάδα. Δώσε εσύ και θα φτάσει πάντα σε κάποιον που το έχει ανάγκη.
Αν ο ασθενής χρειάζεται ένα τύπο και εγώ έχω άλλον, γιατί να δώσω? Στατιστικά πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος που χρειάζεται το αίμα σου. Και ο κεντρικός σχεδιασμός φροντίζει ώστε να γίνονται τράμπες για εξυπηρετούνται όλοι κατά το δυνατό.
Μήπως κάποιοι ασθενείς έχουν προνομιακή μεταχείριση? Μπορεί να έχουν, δεν το ξέρω, αλλά δέχομαι ότι είναι πιθανό. Αλλά όσοι δεν έχουν προνομιακή μεταχείρηση, και αυτοί είναι οι πολλοί, θα έχουν καλύτερη τύχη όσο περισσότεροι εθελοντές αιμοδότες προθυμοποιηθούν.
Μπορεί να αποθηκευτεί? Ναι, αλλά όχι επ' άπειρον. Αλλά από όσο ξέρω, ποτέ δεν εμφανίστηκε περίσσευμα, πάντα υπάρχει έλλειψη. Οπότε...
Χρειάζεται κάποια προετοιμασία για να δώσουμε αίμα? Αυτό θα το συμπληρώσω κάποια άλλη στιγμή, για να μην γράψω κοτσάνες. Αλλά γενικά, απλά πράγματα.
Αν έχω κάποια ασθένεια μπορώ να δώσω αίμα? Αν γνωρίζεις την ασθένεια το δηλώνεις και σου απαντάνε. Προφανώς αν έχεις κάποια σοβαρή ασθένεια δεν μπορείς. Αλλά υποθέτω ότι το ερώτημα αφορά κυρίως όσους είναι πιθανοί φορείς, χωρίς να το ξέρουν. Το αίμα ελέγχεται για όλες τις σοβαρές ασθένειες που μπορεί να επηρεάσουν τον μελλοντικό λήπτη. Αν βρεθεί ότι είσαστε φορέας κάποιας σοβαρής ασθένειας, θα σας ειδοποιήσουν πολύ - πολύ διακριτικά.
Υπάρχει προστασία του απόρρητου? Ναι. Το απόρρητο προστατεύεται πολύ καλά. Δεν θα γίνεται βούκινο ότι έχετε βλεννόρροια (λέμε τώρα). Επειδή ζούμε sto Ellada και έχουμε μια μικρή κρίση εμπιστοσύνης, για την αξιοπιστία των αρχών, να σημειώσω το εξής απλό: αν δεν προστατεύονταν το απόρρητο, θα μειώνονταν κάθετα οι αιμοδότες σε χρόνο dt. Για αυτό και είμαι βέβαιος ότι προστατεύεται.
Αν είχατε ποτέ κοντινό σας πρόσωπο που να είναι στην κατηγορία, αν μου δώσουν θα βγάλω το μήνα, όλα όσα γράφω σας είναι περιττά. Αν όχι, εύχομαι να μην σας τύχει...
Ότι στραβό και ανάποδο, μπορεί να συμβεί σε αιμοδότη, μου έχει τύχει!
Αλλά και τι έγινε, αντάλλαξα μια ανεκτή ενόχληση για μένα, με κάποιες μέρες ζωής για κάποιον άλλον. Μερικές φορές ίσως και πολλές μέρες ζωής.
Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται αίμα. Κάποιοι για μια εγχείρηση, συνήθως θα το βρουν από φίλους και συγγενείς. Κάποιοι όμως χρειάζονται πολύ αίμα, ο οργανισμός τους μπορεί να μην παράγει αρκετό, ή να του λείπει κάποιο ποιοτικό στοιχείο. Εκεί όσους δότες και να βρεις, πάντα θα σου λείπει αιματάκι.
Στην Ελλάδα υπάρχει το εξής παράδοξο, ενώ μπορείς να αγοράσεις πολλά πάρα πολλά πράγματα, δεν πουλιέται το αίμα. Σε άλλες χώρες, μπορείς και θα πρέπει να το αγοράσεις. Εδώ περιμένεις από τους εθελοντές.
Μερικές φορές υπάρχουν μικρά οφέλη για τους αιμοδότες, πχ. στο στρατό και στο δημόσιο δίνεται μια αδειούλα. Καλό!... Αλλά για τους περισσότερους τίποτα.
Μάλλον, όχι και τίποτα. Κάποτε μπορεί να χρειαστείς και να μην βρίσκεις αιμοδότες. Ε, με την κάρτα αιμοδοσίας σου, ξεμπερδεύεις, αφού έδωσες φιάλες, δικαιούσαι και να πάρεις. Και αυτό καλό!
Αλλά για μένα μερικά πράγματα είναι πιο απλά, αν με μερικά λεπτά και κάποια μικροενόχληση (φοβάμαι τις βελόνες, δεν αντέχω τα τσιμπήματα και λιποθυμώ όταν βλέπω αίμα, αν δεν σας το είπα) αγοράζω λίγο χρόνο για κάποιον συνάνθρωπο, μου αρκεί. Τελεία και παύλα.
Πάμε να δούμε μερικές κοινές ερωτήσεις για την αιμοδοσία.
Υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης, πχ από έιτζ? Καλό το ανέκδοτο. Όταν δεν ελέγχονταν το αίμα υπήρξαν μερικά περιστατικά μετάδοσης νοσημάτων, αλλά για τους δέκτες. Ποτέ μα ποτέ για τους δότες. Για την λήψη χρησιμοποιείται βελόνα μιας χρήσης.
Πόσο αίμα μας ρουφάνε τα βαμπίρ? 300 με 500 ml ανάλογα με την χώρα. Στην Ελλάδα προτιμάνε τα 300 ml που επιτρέπουν τέσσερις λήψεις τον χρόνο. Δηλαδή μία κάθε τρεις μήνες. Η ποσότητα και η συχνότητα, έχει αποδειχθεί ότι δεν δημιουργεί προβλήματα. Σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να γίνει και συχνότερα, αλλά τότε επιβάλλεται μεγαλύτερος χρόνος ανάπαυσης.
Πως ξέρουν αν κάποιος έχει αρκετό αίμα για να δώσει? Συμπληρώνεις ένα στοιχειώδες ερωτηματολόγιο, σου παίρνουν τη πίεση, και μια σταγόνα αίμα, για να ελέγξουν τον αιματοκρίτη σου. Αν δεν έχεις αποδεκτές τιμές, δεν δίνεις που να παρακαλάς με δάκρυα στα μάτια.
Πόσο χρόνο χρειάζεται το ρούφηγμα? Με δεκαπέντε λεπτά από την ζωή σου, πάνω - κάτω, καθάρισες.
Είναι όμορφες οι νοσοκόμες? Μερικές είναι καλές... Αλλά συνήθως όχι, μάλλον φοβούνται μήπως ο δότης λιποθυμήσει προληπτικά.
Πάντως μερικοί γιατροί είναι ανύπαντροι, το λέω γιατί δίνουν και οι γυναίκες.
Χρειάζεται να προσέχεις κάτι μετά από την αιμοδοσία. Θα θελήσεις μερικά υγρά πιο πολλά από το συνηθισμένο, την ίδια μέρα. Για αυτό σου δίνουν και μια πορτοκαλάδα αμέσως μετά. Και δύο φρυγανιές με τυράκι. Αυτά δωρεάν. Καλό είναι να μην πλακωθείς στις γαρδούμπες τις αμέσως επόμενες ώρες. Είναι ακόμα σκόπιμο να αποφύγεις την οδήγηση για καμιά ώρα. Θα έλεγα ότι είναι ευκαιρία να αράξεις σε μια καφετέρια και να πιεις μια πορτοκαλάδα της προκοπής από πορτοκάλια...
Που μπορείς να δώσεις? Σε όλα τα νοσοκομεία υπάρχει τμήμα αιμοδοσίας. Νομίζω και σε αρκετές κλινικές. Αλλά γίνονται αιμοληψίες από κινητές μονάδες, σε συγκεκριμένες μέρες σε ορισμένα σημεία που ελπίζουν να πετύχουν κανένα φιλότιμο δότη.
Αν δώσω, αίμα στην Αλεξανδρούπολη και το χρειάζονται στα Χανιά τι γίνεται? Μην σε απασχολεί, το αίμα ταξιδεύει πρώτη θέση, και υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός για την κατανομή του στην Ελλάδα. Δώσε εσύ και θα φτάσει πάντα σε κάποιον που το έχει ανάγκη.
Αν ο ασθενής χρειάζεται ένα τύπο και εγώ έχω άλλον, γιατί να δώσω? Στατιστικά πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος που χρειάζεται το αίμα σου. Και ο κεντρικός σχεδιασμός φροντίζει ώστε να γίνονται τράμπες για εξυπηρετούνται όλοι κατά το δυνατό.
Μήπως κάποιοι ασθενείς έχουν προνομιακή μεταχείριση? Μπορεί να έχουν, δεν το ξέρω, αλλά δέχομαι ότι είναι πιθανό. Αλλά όσοι δεν έχουν προνομιακή μεταχείρηση, και αυτοί είναι οι πολλοί, θα έχουν καλύτερη τύχη όσο περισσότεροι εθελοντές αιμοδότες προθυμοποιηθούν.
Μπορεί να αποθηκευτεί? Ναι, αλλά όχι επ' άπειρον. Αλλά από όσο ξέρω, ποτέ δεν εμφανίστηκε περίσσευμα, πάντα υπάρχει έλλειψη. Οπότε...
Χρειάζεται κάποια προετοιμασία για να δώσουμε αίμα? Αυτό θα το συμπληρώσω κάποια άλλη στιγμή, για να μην γράψω κοτσάνες. Αλλά γενικά, απλά πράγματα.
Αν έχω κάποια ασθένεια μπορώ να δώσω αίμα? Αν γνωρίζεις την ασθένεια το δηλώνεις και σου απαντάνε. Προφανώς αν έχεις κάποια σοβαρή ασθένεια δεν μπορείς. Αλλά υποθέτω ότι το ερώτημα αφορά κυρίως όσους είναι πιθανοί φορείς, χωρίς να το ξέρουν. Το αίμα ελέγχεται για όλες τις σοβαρές ασθένειες που μπορεί να επηρεάσουν τον μελλοντικό λήπτη. Αν βρεθεί ότι είσαστε φορέας κάποιας σοβαρής ασθένειας, θα σας ειδοποιήσουν πολύ - πολύ διακριτικά.
Υπάρχει προστασία του απόρρητου? Ναι. Το απόρρητο προστατεύεται πολύ καλά. Δεν θα γίνεται βούκινο ότι έχετε βλεννόρροια (λέμε τώρα). Επειδή ζούμε sto Ellada και έχουμε μια μικρή κρίση εμπιστοσύνης, για την αξιοπιστία των αρχών, να σημειώσω το εξής απλό: αν δεν προστατεύονταν το απόρρητο, θα μειώνονταν κάθετα οι αιμοδότες σε χρόνο dt. Για αυτό και είμαι βέβαιος ότι προστατεύεται.
Αν είχατε ποτέ κοντινό σας πρόσωπο που να είναι στην κατηγορία, αν μου δώσουν θα βγάλω το μήνα, όλα όσα γράφω σας είναι περιττά. Αν όχι, εύχομαι να μην σας τύχει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου