Δεν υπάρχει εναλλακτική. Ήταν το βασικό αφήγημα που
στηρίχθηκαν τα τρία μνημόνια. Εκ των υστέρων νομίζω πως αυτό ήταν σε
μεγάλο βαθμό αλήθεια, κυρίως γιατί οι τρόικα δεν θα δέχονταν καμιά
ουσιαστικά διαφορετική "θεραπεία", καθώς το ζητούμενο για αυτή δεν ήταν
κύρια η βελτίωση της Ελληνικής οικονομίας, αλλά η προστασία των εταίρων,
σε επίπεδο ιδιωτικών επιχειρήσεων, χωρών, αλλά και πολιτικών επιλογών.
Οκ λοιπόν, δεν υπήρχε εναλλακτική. Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα να μην είχαμε την πολιτική αλλαγή και μια κυβέρνηση με κορμό την ν.δ. να διαχειρίζονταν την κρίση; Είχε την τεχνογνωσία και την πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό, ήταν φιλική προς τις πολιτικές επιλογές των εταίρων, ήταν συμπαθής στην Ελληνική αστική τάξη, τα είχε καλά με τα μ.μ.ε. Αντίθετα η κυβέρνηση σύριζα, ήταν κόκκινο πανί και οι υπουργοί της δεν ήξεραν καλά καλά που ήταν τα υπουργεία τους..... Μπάχαλο!
Αλλά ας θυμηθούμε για μια στιγμή κάποιες ταμπέλες που βλέπουμε συχνά σε μαγαζιά.
Υπό νέα διεύθυνση λειτουργεί το κατάστημα......
Η "παλαιά διεύθυνση" της χώρας ήταν αντικειμενικά υπεύθυνη για την καταστροφή. Σε αυτό δεν υπήρχαν και πολλές αμφιβολίες στους πολίτες. Πολύ δύσκολα θα μπορούσε να πείσει τους πολίτες ότι "Δεν υπάρχει εναλλακτική" και πως ήταν σε θέση και είχε την θέληση να βγάλει την χώρα από την κρίση και να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο. Σημειώνω εδώ, ότι η ρητορική της ν.δ. σαν αντιπολίτευση, μου μοιάζει να επικεντρώνεται στο να δείξει πως η παρούσα κυβέρνηση σύριζα-ανελ είναι εξ ίσου κακιά, παρά να δείξει πως αυτοί είναι καλοί και κόπτονται για το κοινωνικό σύνολο, προσωπική βέβαια εκτίμηση.
Έτσι το ερώτημα που είχαν να απαντήσουν οι πολίτες ήταν αν αυτοί που τους κατέστρεψαν θα μπορούσαν να τους σώσουν. Δεν είχε προηγηθεί κάποια κοσμοϊστορική αλλαγή στα κόμματα, αντίθετα το πασόκ και η ν.δ. "τακιμιάσανε" σαν δυο καλοί φίλοι που από παλιά τα είχαν βρει και τσακώνονταν για τα μάτια του κόσμου.
Μέχρι το 2014, κάπου η άποψη αυτή έβρισκε έδαφος, λίγο ο φόβος της αλλαγής, λίγο η συνήθεια να ρίχνω την ψήφο μου όπου και παλιότερα, λίγο τα μ.μ.ε., λίγο κάτι ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι, κουτσοβολεύονταν η φάση. Αλλά έφτασε κάποια στιγμή που, οι τρισκατάρατοι αριστεροί και μάλιστα άθεοι, φαίνονταν ποιο καλή επιλογή από τους προηγούμενους. Και από ότι φαίνεται και οι τροϊκανοί εκτιμούσαν ότι μια αλλαγή ήταν επιβεβλημένοι, έτσι δεν στήριξαν τον Σαμαρά, βλέποντας ότι το χαρτί του ήταν καμένο. Κάτι κακές γλώσσες, λένε πως οι κυβερνήσεις της νουδουπασόκ κατά την διάρκεια της κρίσης, κωλυσιεργούσαν τις αλλαγές που αποδέχονταν, μια και αυτές δεν θα ήταν ευχάριστες στο πελατιακό κράτος που είχαν στήσει εδώ και δεκαετίες, οπότε η τρόικα θεώρησε ότι ήταν προτιμότερη μια κυβέρνηση χωρίς βαρίδια από το παρελθόν, με ηθικό πλεονέκτημα, που θα της βάζανε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Όπως και έγινε.
Τι θα γίνονταν αν η νουδουπασόκ έμενε στην εξουσία για δυο χρόνια ακόμα; Κανείς δεν μπορεί να κάνει σοβαρές προφητείες για τις ενδεχόμενες εξελίξεις. Έτσι οι κύριοι Στουρνάρας, Regling, Τόμας Βίζερ, που θεωρούν πως η αλλαγή μας φόρτωσε με 86, 100 ή 200 δισ.€, ακόμα και να αδιαφορήσουμε για τα δεδομένα της οικονομίας που διαφωνούν μαζί τους, είναι σε θέση να εκτιμήσουν ποια θα ήταν η στάση των πολιτών για δύο επί πλέον χρόνια διακυβέρνησης του Σαμαρά;
Κάθε αλλαγή έχει δυσκολίες. Η ανικανότητα του σύριζα στην διακυβέρνηση, συνοδεύονταν και από ανοχή, μια και αυτός θεωρήθηκε λίγος, αλλά οι "άλλοι" ήταν κακοί. Τα ψέματα τα κάναμε γαργάρα, μια και είχαμε ήδη μπουχτίσει από ψέματα. Το ότι εφάρμοσε τις επιλογές της τρόικας, όταν ξυπνήσαμε από την ευφορία της αλλαγής, καταλάβαμε πως ήταν σε μεγάλο βαθμό αναπόφευκτο. Το "Δεν υπάρχει εναλλακτική" από μια κυβέρνηση που δεν ευθύνεται για την καταστροφή, που δεν έχει κομματικό κράτος, που διαφωνεί με την οικονομική πολιτική που αναγκαστικά εφαρμόζει, που δεν βαρύνεται με σκάνδαλα, που φαίνεται να την αντιπαλεύει ακόμα και το δικαστικό σύστημα, το κάνεις ποιο εύκολα αποδεκτό.
Θυμίζω ότι όσο και να κατηγορείται για σκάνδαλα η παρούσα κυβέρνηση, δεν πείθουν οι κατηγορίες. Όχι γιατί οι παρόντες είναι καλά παιδιά, μπορεί να είναι χειρότερα και από τους προηγούμενους. Όμως με όλο το πελατειακό κράτος της νουδουπασόκ, με τα μμε, με τους ξένους, πάνω από το κεφάλι τους δεν υπάρχει δυνατότητα να φάνε τον "αγλέουρα", κάτι ψιλά ίσως. Αν μείνουν άλλα δέκα χρόνια θα έχουν τις προσβάσεις που θα τους επιτρέψουν να φάνε και αυτοί όσα θα ήθελαν.... Τώρα όχι.
Έτσι έχουμε μια αρκετά ήσυχη περίοδο, χωρίς συνεχείς εκλογές, και ο πάτος του πηγαδιού φαίνεται να πλησιάζει, εκεί που το είχαμε για άπατο.
Είναι επίτευγμα του σύριζα;
Δεν νομίζω. Ο σύριζα έτυχε να έχει στην κατάλληλη στιγμή ένα αρχηγό που μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και μια άλλη δύναμη, όπως η δημάρ ή το ποτάμι, αν διάβαζαν καλύτερα την περίσταση. Κάποιος όμως έπρεπε να στείλει την νουδουπασόκ στην αντιπολίτευση, επειδή ακριβώς οι συνθήκες το απαιτούσαν.
Και αύριο τι γίνεται;
Το κακό όπως το βλέπω εγώ, είναι πως η εναλλακτική επιλογή έναντι του σύριζα, είναι μια ν.δ. και ένα πασόκ, που διατηρούν το ίδιο ακριβώς στελεχιακό δυναμικό. Αντί η ήττα να αποτελέσει ευκαιρία για ανάδειξη ενός νέου κόμματος ή για κάθαρση από το ύποπτο παρελθόν. Έτσι σήμερα πολλοί φαίνεται να καλοβλέπουν μια αλλαγή με την ν.δ. σαν βασικό κορμό κυβέρνησης. Φοβάμαι ότι και να γίνει κυβέρνηση, την στιγμή που δεν έχει υποστεί μια ουσιαστική κάθαρση, θα αντιμετωπίσει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και η ανοχή του κόσμου θα είναι ελάχιστη.
http://www.freeforum.gr/viewtopic.php?f=12&t=327&p=2074&sid=85ae0038236749e4bd1cc39f9a261693#p2074
Οκ λοιπόν, δεν υπήρχε εναλλακτική. Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα να μην είχαμε την πολιτική αλλαγή και μια κυβέρνηση με κορμό την ν.δ. να διαχειρίζονταν την κρίση; Είχε την τεχνογνωσία και την πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό, ήταν φιλική προς τις πολιτικές επιλογές των εταίρων, ήταν συμπαθής στην Ελληνική αστική τάξη, τα είχε καλά με τα μ.μ.ε. Αντίθετα η κυβέρνηση σύριζα, ήταν κόκκινο πανί και οι υπουργοί της δεν ήξεραν καλά καλά που ήταν τα υπουργεία τους..... Μπάχαλο!
Αλλά ας θυμηθούμε για μια στιγμή κάποιες ταμπέλες που βλέπουμε συχνά σε μαγαζιά.
Υπό νέα διεύθυνση λειτουργεί το κατάστημα......
Η "παλαιά διεύθυνση" της χώρας ήταν αντικειμενικά υπεύθυνη για την καταστροφή. Σε αυτό δεν υπήρχαν και πολλές αμφιβολίες στους πολίτες. Πολύ δύσκολα θα μπορούσε να πείσει τους πολίτες ότι "Δεν υπάρχει εναλλακτική" και πως ήταν σε θέση και είχε την θέληση να βγάλει την χώρα από την κρίση και να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο. Σημειώνω εδώ, ότι η ρητορική της ν.δ. σαν αντιπολίτευση, μου μοιάζει να επικεντρώνεται στο να δείξει πως η παρούσα κυβέρνηση σύριζα-ανελ είναι εξ ίσου κακιά, παρά να δείξει πως αυτοί είναι καλοί και κόπτονται για το κοινωνικό σύνολο, προσωπική βέβαια εκτίμηση.
Έτσι το ερώτημα που είχαν να απαντήσουν οι πολίτες ήταν αν αυτοί που τους κατέστρεψαν θα μπορούσαν να τους σώσουν. Δεν είχε προηγηθεί κάποια κοσμοϊστορική αλλαγή στα κόμματα, αντίθετα το πασόκ και η ν.δ. "τακιμιάσανε" σαν δυο καλοί φίλοι που από παλιά τα είχαν βρει και τσακώνονταν για τα μάτια του κόσμου.
Μέχρι το 2014, κάπου η άποψη αυτή έβρισκε έδαφος, λίγο ο φόβος της αλλαγής, λίγο η συνήθεια να ρίχνω την ψήφο μου όπου και παλιότερα, λίγο τα μ.μ.ε., λίγο κάτι ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι, κουτσοβολεύονταν η φάση. Αλλά έφτασε κάποια στιγμή που, οι τρισκατάρατοι αριστεροί και μάλιστα άθεοι, φαίνονταν ποιο καλή επιλογή από τους προηγούμενους. Και από ότι φαίνεται και οι τροϊκανοί εκτιμούσαν ότι μια αλλαγή ήταν επιβεβλημένοι, έτσι δεν στήριξαν τον Σαμαρά, βλέποντας ότι το χαρτί του ήταν καμένο. Κάτι κακές γλώσσες, λένε πως οι κυβερνήσεις της νουδουπασόκ κατά την διάρκεια της κρίσης, κωλυσιεργούσαν τις αλλαγές που αποδέχονταν, μια και αυτές δεν θα ήταν ευχάριστες στο πελατιακό κράτος που είχαν στήσει εδώ και δεκαετίες, οπότε η τρόικα θεώρησε ότι ήταν προτιμότερη μια κυβέρνηση χωρίς βαρίδια από το παρελθόν, με ηθικό πλεονέκτημα, που θα της βάζανε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Όπως και έγινε.
Τι θα γίνονταν αν η νουδουπασόκ έμενε στην εξουσία για δυο χρόνια ακόμα; Κανείς δεν μπορεί να κάνει σοβαρές προφητείες για τις ενδεχόμενες εξελίξεις. Έτσι οι κύριοι Στουρνάρας, Regling, Τόμας Βίζερ, που θεωρούν πως η αλλαγή μας φόρτωσε με 86, 100 ή 200 δισ.€, ακόμα και να αδιαφορήσουμε για τα δεδομένα της οικονομίας που διαφωνούν μαζί τους, είναι σε θέση να εκτιμήσουν ποια θα ήταν η στάση των πολιτών για δύο επί πλέον χρόνια διακυβέρνησης του Σαμαρά;
Κάθε αλλαγή έχει δυσκολίες. Η ανικανότητα του σύριζα στην διακυβέρνηση, συνοδεύονταν και από ανοχή, μια και αυτός θεωρήθηκε λίγος, αλλά οι "άλλοι" ήταν κακοί. Τα ψέματα τα κάναμε γαργάρα, μια και είχαμε ήδη μπουχτίσει από ψέματα. Το ότι εφάρμοσε τις επιλογές της τρόικας, όταν ξυπνήσαμε από την ευφορία της αλλαγής, καταλάβαμε πως ήταν σε μεγάλο βαθμό αναπόφευκτο. Το "Δεν υπάρχει εναλλακτική" από μια κυβέρνηση που δεν ευθύνεται για την καταστροφή, που δεν έχει κομματικό κράτος, που διαφωνεί με την οικονομική πολιτική που αναγκαστικά εφαρμόζει, που δεν βαρύνεται με σκάνδαλα, που φαίνεται να την αντιπαλεύει ακόμα και το δικαστικό σύστημα, το κάνεις ποιο εύκολα αποδεκτό.
Θυμίζω ότι όσο και να κατηγορείται για σκάνδαλα η παρούσα κυβέρνηση, δεν πείθουν οι κατηγορίες. Όχι γιατί οι παρόντες είναι καλά παιδιά, μπορεί να είναι χειρότερα και από τους προηγούμενους. Όμως με όλο το πελατειακό κράτος της νουδουπασόκ, με τα μμε, με τους ξένους, πάνω από το κεφάλι τους δεν υπάρχει δυνατότητα να φάνε τον "αγλέουρα", κάτι ψιλά ίσως. Αν μείνουν άλλα δέκα χρόνια θα έχουν τις προσβάσεις που θα τους επιτρέψουν να φάνε και αυτοί όσα θα ήθελαν.... Τώρα όχι.
Έτσι έχουμε μια αρκετά ήσυχη περίοδο, χωρίς συνεχείς εκλογές, και ο πάτος του πηγαδιού φαίνεται να πλησιάζει, εκεί που το είχαμε για άπατο.
Είναι επίτευγμα του σύριζα;
Δεν νομίζω. Ο σύριζα έτυχε να έχει στην κατάλληλη στιγμή ένα αρχηγό που μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και μια άλλη δύναμη, όπως η δημάρ ή το ποτάμι, αν διάβαζαν καλύτερα την περίσταση. Κάποιος όμως έπρεπε να στείλει την νουδουπασόκ στην αντιπολίτευση, επειδή ακριβώς οι συνθήκες το απαιτούσαν.
Και αύριο τι γίνεται;
Το κακό όπως το βλέπω εγώ, είναι πως η εναλλακτική επιλογή έναντι του σύριζα, είναι μια ν.δ. και ένα πασόκ, που διατηρούν το ίδιο ακριβώς στελεχιακό δυναμικό. Αντί η ήττα να αποτελέσει ευκαιρία για ανάδειξη ενός νέου κόμματος ή για κάθαρση από το ύποπτο παρελθόν. Έτσι σήμερα πολλοί φαίνεται να καλοβλέπουν μια αλλαγή με την ν.δ. σαν βασικό κορμό κυβέρνησης. Φοβάμαι ότι και να γίνει κυβέρνηση, την στιγμή που δεν έχει υποστεί μια ουσιαστική κάθαρση, θα αντιμετωπίσει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και η ανοχή του κόσμου θα είναι ελάχιστη.
http://www.freeforum.gr/viewtopic.php?f=12&t=327&p=2074&sid=85ae0038236749e4bd1cc39f9a261693#p2074
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου