Νομίζω ότι μια προσεκτική ανάγνωση της απόφασης θα ήταν σκόπιμη. Και μάλιστα από κάποιον που να έχει και νομικές γνώσεις.
Δυστυχώς τα δικά μου αγγλικά είναι φτωχά. Λίγες όμως παρατηρήσεις από ότι έχω ακούσει δεξιά και αριστερά.
Η απόφαση δεν αφορά την Ελλάδα, αλλά αποκλειστικά την Ιταλία.
Είναι πολύ δύσκολο να αποτελέσει δικαστικό προηγούμενο από την στιγμή που η απόφαση στηρίζεται σε ιδιαιτερότητες της εκπαίδευσης στη Ιταλία. Και συγκεκριμένα στο ότι η εκπαίδευση στην Ιταλία έχει κάνει ανοίγματα σε άλλες θρησκευτικές προσεγγίσεις. Αν για παράδειγμα στην Ιταλία γιορτάζεται το ραμαζάνι σε σχολεία http://elawyer.blogspot.com/2011/03/to-e.html είναι τελείως διαφορετική κατάσταση από την Ελλάδα.
Η απόφαση δεν συστήνει, αλλά επιτρέπει. Και μάλιστα δεν συστήνει ένα συγκεκριμένο σύμβολο συγκεκριμένης θρησκείας. Αν κάποια στιγμή αποκτήσουν πλειοψηφία και νομοθετούν οι μουσουλμάνοι στην Ιταλία είναι απολύτως αποδεκτό ότι θα αναρτηθούν τα δικά τους σύμβολα.
Η απόφαση αναφέρεται στο νομικό καθεστώς της χώρας. Δηλαδή, στην Ιταλία η ανάρτηση είναι θεσμοθετημένη νομοθετικά, στην Ελλάδα νομίζω ότι είναι κατ έθιμο.
Εάν έχω δίκιο, και κάποιος καθηγητής κατεβάσει το σύμβολο στην Ελλάδα, τίθεται το θέμα με ποιο νομοθετικό πλαίσιο, θα αποφασιστεί η ανάρτησή του εκ νέου. Στηριζόμενος ακριβώς στην απόφαση, αφού τα αναρτήσει, μπορεί να στραφεί στο δικαστήριο και να ισχυριστεί ότι προσβάλλονται τα δικαιώματά του, αφού χωρίς νομικό καθεστώς τον εξανάγκασε το υπουργείο να αναρτήσει σύμβολα διαφορετικά από τις προσωπικές του πεποιθήσεις εκ νέου. θα μου πεις τρελός θα είναι, ναι αλλά υπάρχουν και τρελοί. Το ίδιο φυσικά αν μια ομάδα γονέων απαιτήσει να κατέβουν, αφού δεν συνάδουν τις προσωπικές τους απόψεις και δεν είναι νομικά θεσπισμένη η ανάρτησή τους ή να αναρτηθούν άλλα σύμβολα πλάι τους. Ακούγεται και αυτό τρελό, αλλά για κάτσε να γίνουν μερικοί μετανάστες Έλληνες πολίτες, που θα γίνουν είτε αρέσει είτε όχι σε μερικούς και να δούμε τι αναλογίες θα έχουν μερικές τάξεις.
Το παθητικό, ενδέχεται να είναι κατανοητό σε χώρες που η εκπαίδευση δεν έχει προσηλυτιστικό χαρακτήρα. Αλλά σε χώρες που το βιβλίο για τους καθηγητές των θρησκευτικών, προτρέπει με σαφήνεια τους καθηγητές να στηρίξουν την πίστη στον χριστιανισμό, είναι πολύ δύσκολο να θεωρηθεί παθητικό. Άσε που το παθητικό, θα ανοίξει μελλοντικά και άλλες πληγές, πχ πως θα απαγορεύσει κάποιο κράτος την μπούρκα από την στιγμή που είναι παθητικό θρησκευτικό σύμβολο.
Υπάρχουν ήδη καταδίκες για θρησκευτικές διακρίσεις στο θέμα του θρησκευτικού όρκου, που φέρνουν την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση ως προς την ανεξιθρησκεία.
Η σύγκριση με τη θέμιδα έχει νόημα μόνο εφόσον κάποιος ισχυριστεί ότι αποτελεί θρησκευτικό παγανιστικό (λέμε τώρα) σύμβολο. Αν κάποιος το κάνει, μάλλον θα πρέπει να φύγει, αλλά πολύ θα ήθελα να δω αυτόν που θα το κάνει, αναγορεύοντας το δωδεκάθεο σε γνωστή θρησκεία. Ίσως κανένας δωδεκαθεϊστής....
Δυστυχώς τα δικά μου αγγλικά είναι φτωχά. Λίγες όμως παρατηρήσεις από ότι έχω ακούσει δεξιά και αριστερά.
Η απόφαση δεν αφορά την Ελλάδα, αλλά αποκλειστικά την Ιταλία.
Είναι πολύ δύσκολο να αποτελέσει δικαστικό προηγούμενο από την στιγμή που η απόφαση στηρίζεται σε ιδιαιτερότητες της εκπαίδευσης στη Ιταλία. Και συγκεκριμένα στο ότι η εκπαίδευση στην Ιταλία έχει κάνει ανοίγματα σε άλλες θρησκευτικές προσεγγίσεις. Αν για παράδειγμα στην Ιταλία γιορτάζεται το ραμαζάνι σε σχολεία http://elawyer.blogspot.com/2011/03/to-e.html είναι τελείως διαφορετική κατάσταση από την Ελλάδα.
Η απόφαση δεν συστήνει, αλλά επιτρέπει. Και μάλιστα δεν συστήνει ένα συγκεκριμένο σύμβολο συγκεκριμένης θρησκείας. Αν κάποια στιγμή αποκτήσουν πλειοψηφία και νομοθετούν οι μουσουλμάνοι στην Ιταλία είναι απολύτως αποδεκτό ότι θα αναρτηθούν τα δικά τους σύμβολα.
Η απόφαση αναφέρεται στο νομικό καθεστώς της χώρας. Δηλαδή, στην Ιταλία η ανάρτηση είναι θεσμοθετημένη νομοθετικά, στην Ελλάδα νομίζω ότι είναι κατ έθιμο.
Εάν έχω δίκιο, και κάποιος καθηγητής κατεβάσει το σύμβολο στην Ελλάδα, τίθεται το θέμα με ποιο νομοθετικό πλαίσιο, θα αποφασιστεί η ανάρτησή του εκ νέου. Στηριζόμενος ακριβώς στην απόφαση, αφού τα αναρτήσει, μπορεί να στραφεί στο δικαστήριο και να ισχυριστεί ότι προσβάλλονται τα δικαιώματά του, αφού χωρίς νομικό καθεστώς τον εξανάγκασε το υπουργείο να αναρτήσει σύμβολα διαφορετικά από τις προσωπικές του πεποιθήσεις εκ νέου. θα μου πεις τρελός θα είναι, ναι αλλά υπάρχουν και τρελοί. Το ίδιο φυσικά αν μια ομάδα γονέων απαιτήσει να κατέβουν, αφού δεν συνάδουν τις προσωπικές τους απόψεις και δεν είναι νομικά θεσπισμένη η ανάρτησή τους ή να αναρτηθούν άλλα σύμβολα πλάι τους. Ακούγεται και αυτό τρελό, αλλά για κάτσε να γίνουν μερικοί μετανάστες Έλληνες πολίτες, που θα γίνουν είτε αρέσει είτε όχι σε μερικούς και να δούμε τι αναλογίες θα έχουν μερικές τάξεις.
Το παθητικό, ενδέχεται να είναι κατανοητό σε χώρες που η εκπαίδευση δεν έχει προσηλυτιστικό χαρακτήρα. Αλλά σε χώρες που το βιβλίο για τους καθηγητές των θρησκευτικών, προτρέπει με σαφήνεια τους καθηγητές να στηρίξουν την πίστη στον χριστιανισμό, είναι πολύ δύσκολο να θεωρηθεί παθητικό. Άσε που το παθητικό, θα ανοίξει μελλοντικά και άλλες πληγές, πχ πως θα απαγορεύσει κάποιο κράτος την μπούρκα από την στιγμή που είναι παθητικό θρησκευτικό σύμβολο.
Υπάρχουν ήδη καταδίκες για θρησκευτικές διακρίσεις στο θέμα του θρησκευτικού όρκου, που φέρνουν την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση ως προς την ανεξιθρησκεία.
Η σύγκριση με τη θέμιδα έχει νόημα μόνο εφόσον κάποιος ισχυριστεί ότι αποτελεί θρησκευτικό παγανιστικό (λέμε τώρα) σύμβολο. Αν κάποιος το κάνει, μάλλον θα πρέπει να φύγει, αλλά πολύ θα ήθελα να δω αυτόν που θα το κάνει, αναγορεύοντας το δωδεκάθεο σε γνωστή θρησκεία. Ίσως κανένας δωδεκαθεϊστής....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου