Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Σε ένα φίλο που συζητάγαμε για την ανάγκη προστασίας της ορθοδοξίας σαν παράγοντα εθνικής συνοχής.


Βάζεις πολλά θέματα που απαιτούν μια γενική προσέγγιση.
Έχουμε κάποιες διαφωνίες.
Κατά πρώτον το ενδιαφέρον μου σαν άνθρωπος, δεν εστιάζεται στην πατρίδα μου αλλά πρωταρχικά στην ανθρωπότητα ή σωστότερα στα έμβια όντα. Οπότε δεν μπορώ να αξιολογήσω τις ανάγκες της πατρίδος μου πάνω από τις ανθρώπινες.
Η βελτίωση της κατάστασης των ανθρώπων, κρίνω ότι μπορεί να γίνει μόνο με πνευματική εξέλιξη. Κάτι όμως που δεν βλέπω να μπορεί να γίνει μέσω της θρησκείας. Αντίθετα η εικόνα που έχω είναι ότι η θρησκεία εμποδίζει την πνευματική εξέλιξη. Ξέρω ότι έχεις άλλη θέση, όμως παραδόξου ότι όσο τίμιος και πιθανά ψαγμένος, είσαι εσύ στην άποψή σου, άλλο τόσο είμαι και εγώ. Έχω υπάρξει χριστιανός ορθόδοξος, άθεος, χριστιανός (αιρετικός) και αγνωστικιστής, οι απόψεις μου δεν είναι αποτέλεσμα ενός καπρίτσιου. Η συζήτηση σε αυτό το σημείο δεν είναι απλή για να γίνει με ένα μήνυμα.
Από εκεί και πέρα, από την στιγμή που κάνω ότι μπορώ για την πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας, ή καλύτερα την δική μου, γιατί αυτά τα δύο σαν προσωπική δράση είναι αλληλένδετα, και δυστυχώς δεν έχω τα ποθούμενα αποτελέσματα, καλούμαι να ζήσω και μια ζωή σε μια πατρίδα.
Μια παράμετρος του δρόμου πνευματικής εξέλιξης που ακολουθώ, είναι ότι μια και δεν είμαι σε θέση να ξέρω τι είναι αντικειμενικά καλό, δρω σύμφωνα με αυτό που βλέπω σαν υποκειμενικά καλό. Οπότε εδώ αφήνω τα περί πνευματικής εξέλιξης και πηγαίνω σε κάποια άλλα σημεία πιο χειροπιαστά.
Συμφέρει την πατρίδα μας να διατηρήσει την ορθοδοξία για να διατηρήσει την εθνική της συνοχή?
Αρχίζω από πολύ παλιά. Η γνώμη μου είναι ότι το Οθομανικό κράτος είχε απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό τα καλά που βρήκε έτοιμα στο Βυζάντιο και πολλά αρχαιοελληνικά στοιχεία είχαν ήδη επηρεάσει τους άραβες φιλοσόφους. Με αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό να έχει εξελληνιστεί.
Η ελληνική επανάσταση, παρακινήθηκε από τις ξένες δυνάμεις (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία) που έβλεπαν την πτώση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ως ευκαιρία εξάπλωσης, από τον κλήρο, και από όποιες ομάδες προσδοκούσαν κάποια συμφέροντα. Αυτή η πεντάδα δεν θέλησε μια επανάσταση που θα συμετείχαν και οι οθομανοί της περιοχής που καταπιέζονταν αν όχι εξ ίσου με τους χριστιανούς, αρκετά ώστε να έρχονται σε συνεχείς συγκρούσεις με τους εξ ανατολών άρχοντες.
Μια άλλη ομάδα που έδρασε αλλά τελικά υποσκελίστηκε ήταν οι άνθρωποι που προσδοκούσαν μια κοινωνική επανάσταση, σαν τον Κολοκοτρώνη, και που τελικά έγιναν βορά στα δόντια των ισχυρών.
Και έτσι καταλήξαμε σε μια θρησκευτική επανάσταση, που με την βοήθεια των λόγιων της διαφώτισης και του ενδιαφέροντος για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό επενδύθηκε με την Ελληνικότητα μόλις απέκτησε κρατική οντότητα.
Αλλά έστω και έτσι δημιουργήθηκε μια εθνικότητα, που με βάρβαρο ή ήπιο τρόπο επεκράτησε στα τελικά σύνορα της Ελλάδας, μετά το 1914. Αυτή η εθνότητα είχε σαν γνώμονες την αρχαία Ελληνική γραμματεία και την ορθοδοξία. Η υποστήριξη που πήρε η ορθοδοξία από τότε ήταν πλήρης και σε βάρος ακόμα και της κυριαρχίας του κοσμικού κράτους (ιδέ Άθως).
Παρόλα αυτά βλέπουμε ότι πλέον περιορίζεται σε ένα 70% αν όχι και λιγότερο κατά το ευροβαρόμετρο. ΑΝ λοιπόν παρόλη την κραυγαλέα κρατική υποστήριξη χάνει δυνάμεις δεν βλέπω ότι έχει ελπίδες να διατηρηθεί σαν κυρίαρχη τάση στην επόμενη εκατονταετία.
Εκτός αν κάτι αλλάξει, καθόλου απίθανο, η τάση είναι να μειωθεί η θρησκευτική πίστη στα ανεπτυγμένα κράτη. Και αυτό το βλέπεις ολοκάθαρα στις δημοσκοπήσεις που σχετίζονται με την επιστημονική κατάρτιση και την θρησκευτικότητα. Αν συνυπολογίσεις ότι η τάση να ακολουθούν την θρησκεία των γονέων τους είναι ισχυρότατη, είναι πιθανό ότι όσοι σήμερα είναι άθρησκοι, άθεοι, ή πιστεύουν σε μια τελείως προσωπική εκδοχή του Θεού, θα έχουν σε μεγάλο ποσοστό τέκνα με μη ορθόδοξη πίστη. Άρα η τάση θα είναι να μειωθεί ακόμα πιο γρήγορα το ποσοστό των ορθοδόξων χριστιανών. Δεν θα μηδενιστεί αλλά θα έρθει σε πιο λογικά πλαίσια, ίσως μιας ευπρεπούς μειοψηφίας.
Ένα άλλο θέμα είναι η είσοδο μουσουλμάνων στην Ευρώπη. Δεν διαβλέπω ότι υπάρχει ορατός κίνδυνος να γίνουν πλειοψηφία. Αλλά θα πρέπει να σημειώσω και κάτι άλλο εδώ. Όσο οι μουσουλμάνοι συγκεντρώνονται σε ιδιαίτερα φτωχές, αποκομμένες από τον υπόλοιπο κοινωνικό ιστό και χωρίς εκπαίδευση ομάδες, είναι αναμενόμενο ότι θα διατηρούν την θρησκευτική τους ταυτότητα και μάλιστα θα αισθάνονται σχετική έχθρα ενάντια στις άλλες θρησκευτικές προσεγγίσεις.
Εάν λοιπόν κάποια στιγμή αποκτήσουν πλήθος ώστε να γίνουν κυβέρνηση θα φροντίσουν να επιβάλλουν ένα θεοκρατικό καθεστώς που θα αντικαταστήσει το υπάρχον φιλοχριστιανικό καθεστώς.
Ασπίδα μακροπρόθεσμα σε αυτό κατά την γνώμη μου αποτελεί έναν κοσμικό κράτος που θα αντιμετωπίζει ισότιμα κάθε θρησκεία ή α-θρησκεία. Σε ένα τέτοιο καθεστώς οι μουσουλμάνοι θα έχουν την αίσθηση ότι απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα με τους γείτονες χριστιανούς, όπως και με την ομάδα ανθρώπων που δεν έχει θρησκευτική άποψη.

Άρα η μείωση της ορθοδοξίας βλέπω να είναι αναπόφευκτη και η στήριξή της μάλλον κακό κάνει παρά καλό.
Η εθνική συνείδηση θα ήταν ευχής έργον να αντικατασταθεί μελλοντικά από την συνείδηση Έλληνα πολίτη, για να ισχυροποιήσουμε την ασφάλεια και κυριαρχία της Ελλάδος.
Ζούμε σε ένα σπίτι, και παρά τις επί μέρους διαφορές μας, έχουμε συμφέρον να το υπερασπιζόμαστε από όποιον θέλει το κακό του σπιτιού μας, ακόμα και αν είναι ομόθρησκός μας.
Μια ανάλογη θεώρηση έχουν και μερικές ομάδες στα δύο κυβερνητικά κόμματα και αναζητούν την δημιουργία ενός αισθήματος εθνικής ενότητας πέρα από την ανάγκη της χριστιανικής ομοθρησκείας.

Το επόμενο σημείο που θέλω να σταθώ είναι η σχέση μας με τους γείτονες. Η εικόνα που έχω για την Ελλάδα είναι ότι αποτελεί ένα κράτος που οι σύμμαχοί μας θέλουν να είναι σε εχθρική θέση με τους γείτονες της. Ένας σκύλος που φοβερίζει τον Τούρκο λύκο για να μην γίνει υπερδύναμη, όπως έχει την τάση και ένας σκύλος που δεν πρέπει να βρει παρέα στην γειτονιά ώστε να κρέμεται πάντα από τα ..... και τα οπλικά συστήματα των φίλων του...
Προσωπικά υποθέτω ότι θα μας βοηθούσε μια προσέγγιση με τους γείτονες Τούρκους, Αλβανούς ή και σκοπιανούς.
Δεν έχει τελειωμό αυτό το μήνυμα. Ήθελα όμως περισσότερο να σου δείξω ότι η απόψεις σου ενδέχεται να έρχονται σε σοβαρή αντίθεση με άλλους που έχουν επίσης ενδιαφέρον για την πατρίδα μας. Δεν θέλω να τις ασπαστείς, μόνο να δεχθείς ότι μερικά πράγματα δεν είναι αυτονόητα.
Σημείωσε για παράδειγμα ότι ο τσοκ είναι 100% φανατικός της προάσπισης της πατρίδος μας. Αλλά βλέπεις ότι έρχεστε σε σοβαρές διαφωνίες αν και έχετε ανάλογους στόχους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου