Η περίπτωση της εμφάνισης νέων χαρακτηριστικών σε έμβια όντα έχει εξηγηθεί αρκετά καλά. Και γιατί μπορει να συμβεί και γιατί η πιθανότητα να την παρατηρήσουμε πειραματικά είναι ελάχιστη. Όμως με την ευκαιρία να συμπληρώσουμε κάτι ψιλά.
Τα νέα χαρακτηριστικά είναι καθολικά αποδεκτό ότι υφίστανται, από την στιγμή που γνωρίζουμε με βεβαιότητα (τουλάχιστον στον επιστημονικό κόσμο) ότι κατά την αναπαραγωγή των μακρομορίων υφίστανται σφάλματα. Και μάλιστα ότι τα σφάλματα αυτά δεν συνεπάγονται πάντα μειούμενη πληροφορία, ενδέχεται να έχουμε και αύξηση της πληροφορίας.
Από την στιγμή που υπάρχει διαφοροποίηση στο γενετικό υλικό είναι βέβαιο ότι υπάρχει και κάποια διαδικασία επιλογής. Και αυτό γιατί οι μεταλλάξεις δεν οδηγούν σε ισοδύναμα αποτελέσματα.
Νέα στοιχεία έχουν παρατηρηθεί σε μικροοργανισμούς, όπως οι ιοί και νομίζω και τα βακτήρια.
Ακόμα κάτι όταν μιλάμε για νέα χαρακτηριστικά είναι καλό να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας ότι τι εννοούμε. Δεν υπάρχουν ακριβώς νέα χαρακτηριστικά στην εξελικτική θεωρία, ένα πόδι δεν γίνεται φτερούγα. Όλα τα χαρακτηριστικά προκύπτουν σαν ελάχιστες διαφορές ήδη υπαρχόντων χαρακτηριστικών. Μόνο μεταξύ οργανισμών που απέχουν μεγάλο αριθμό γενεών, υποθέτουμε ότι μπορεί να βρούμε νέα χαρακτηριστικά.
Κατά πρώτον σε ευχαριστώ για τον εντοπισμό του θέματος. Γ΄ Κύκλος Ομιλιών : Η χρονιά του Δαρβίνου 3 - 27 Φεβρουαρίου 2009. http://www.eie.gr/epistimiskoinonia/2008-2009/openscience-gr-videos_cycle-c.html
Για όποιον ενδιαφέρει να έχει μια πολύπλευρη ενημέρωση με πολύ εκλαϊκευμένο τρόπο υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσε ομιλίες. Για παράδειγμα οι πιο κάτω:
Έχει πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες, που φυσικά συνολικά υποστηρίζουν την εξελικτική θεωρία.
Η Εξελικτική ως γενική θεωρία Κ. Κριμπάς, Ακαδημαϊκός,
Η διδασκαλία της θεωρίας της Εξέλιξης, Λαοκρατία Λάκκα, Δρ. Βιολογίας, Σχολικός Σύμβουλος
Εξέλιξη: ούτε φάντασμα, ούτε μηχανή Θανάσης Παπαβασιλείου, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Οι δαρβινικές πλάνες και πώς μπορούμε να τις ξεπεράσουμε Ελ. Ζούρος, Ομοτ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης
και άλλες.
Πάμε όμως στον Γιαναρά.
Δεν είμαι σίγουρος αν υποθέτει ότι η Εξελικτική θεωρία είναι ιδεολόγημα ή επιστημονική θεωρία. Μάλλον όμως θεωρεί ότι είναι το δεύτερο, αφού προτείνει και τρόπο διαψευσιμότητας. Αλλά τότε γιατί διάλεξε τέτοιον τίτλος? Τέλος, δεν έχει και σημασία τι θεωρεί. Η εξελικτική θεωρία είναι διαψεύσιμη. Οπότε από αυτής της πλευράς είναι λυμένο, ότι δεν είναι ιδεολόγημα.
Το δεύτερο θέμα που πραγματεύεται είναι η δυνατότητα εμφάνισης νέων χαρακτηριστικών. Και ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν νέα χαρακτηριστικά. Κατά την έννοια που ανέφερα πιο πριν, η εξελικτική θεωρία δεν έχει νέα χαρακτηριστικά, και κάτι ανάλογο περιγράφει.
Όμως οι μεταλλάξεις και η εξέλιξη υπαρχόντων χαρακτηριστικών, μπορεί σε βάθος χρόνου να δώσει νέα χαρακτηριστικά. Άλλωστε αυτό αποδέχεται και ο συμπαθής ομιλητής και φτάνουμε στο τρίτο και μόνο σημαντικό στοιχείο της ομιλίας του.
Πόσος χρόνος (μάλλον πόσες γενεές) χρειάζεται για να δημιουργηθούν τα νέα χαρακτηριστικά?
Ή Πόσος χρόνος χρειάζεται για την ειδο-γέννεση?
Η γνώμη του είναι ότι ο απαιτούμενος χρόνος φτάνει σε αστρονομικά νούμερα, μάλλον ότι τα ξεπερνάει... Βέβαια αφήνει κατά μέρος το πολύ γνωστό επιχείρημα των εξελικτικών, ότι η διαδικασία συσσώρευσης αλλαγών, δεν είναι τυχαία, πράγμα που επιταχύνει κάθετα την διαδικασία.
Όμως το ερώτημα παραμένει, αφήνοντας πίσω το τυχαίο που οραματίζονται μερικοί και μετά την ακραία επιτάχυνση της εξέλιξης. Πόσες γενεές χρειάζονται?
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Ο άνθρωπος από το σημείο που ξεχωρίζει από τον χιμπατζή, θεωρείται ότι έχουν περάσει 6.000.000 χρόνια. Δηλαδή 300.000 γενεές (κάπως τυχαία τα νούμερα, αλλά δεν έχει σημασία). Οπότε το ερώτημα είναι αν αριθμός γενεών που ήταν διαθέσιμες για ειδογέννεση, ήταν αρκετός για να μας ξεχωρίσει από τα ξαδέλφια μας, στο βαθμό που είμαστε σήμερα χωριστοί ή χρειάζονταν, τριακόσια τετράκις εκατομμύρια γενεές.?
Κάτι που ο Γιαναράς φαίνεται να θεωρεί δεδομένο είναι ότι οι συνάδελφοί του, βιολόγοι είναι ηλίθιοι, δεν έχουν σκεφτεί αυτό το πρόβλημα, και χτίζουν χρόνια πάνω στην άμμο! Βέβαια μπορεί και στον ενθουσιασμό του, να μπήκε και λίγο σε ξένα χωράφια.
Δεν ξέρω αν υπάρχει σήμερα απάντηση. Προφανώς όμως, δεν υπάρχει τεκμηριωμένη αρνητική απάντηση, γιατί αλλιώς θα είχαν κλείσει το μαγαζί οι εξελικτικοί. Θετική ίσως. Το θέμα είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες, οι μοριακοί βιολόγοι και γενετιστές, έχουν πολύ ισχυρότερα εργαλεία, από αυτά που είχε στην διάθεσή του ο Δαρβίνος. Εάν ήταν αδύνατη η εξέλιξη, θα είχε σκάσει σαν βόμβα μεγατόνων.
Οπότε αυτό που λέει είναι ότι η ειδογέννεση, δεν έχει αποδειχθεί πειραματικά. Δεν ξέρω αν τελικά είναι γεγονός, αλλά θα το δεχθώ μέχρι να βρω στοιχεία. Και θα δεχθώ ότι ενδέχεται να μην αποδειχθεί, μεσοπρόθεσμα τουλάχιστον.
Που είναι ακριβώς το πρόβλημα? Για να απορριφθεί η θεωρία πρέπει να αποδειχθεί εσφαλμένη και όχι μη αποδεδειγμένη ή αποδείξιμη πειραματικά ως προς μια της, υπόθεση.
Αναρωτιέμαι πάντως για κάτι. Όποιος ένθεος έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, εύχεται να αποδειχθεί λανθασμένη η εξελικτική θεωρία ή το αντίθετο, φοβάται μήπως και αποδειχθεί λανθασμένη. Δεν είναι απαραίτητο ότι αν τα όντα δεν είναι αποτέλεσμα εξέλιξης θα είναι αποτέλεσμα ενός πάνσοφου δημιουργού. Τουλάχιστον όχι απαραίτητα πάνσοφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου