Τι γίνεται με τις αλλαγές στα ασφάλιστρα επιχειρηματιών;
Σε πολύ γενικές γραμμές οι πλέον αδύναμοι πληρώνουν λιγότερα και οι πλέον ισχυροί περισσότερα. Το αν για τους αδύναμους η μείωση είναι πιο σημαντική από όσο η αύξηση για τους ισχυρούς, μπορεί να το ξεκαθαρίσει κάποιος κρίνοντας αν προτιμά να έχει φαγητό ή διακοπές....
-------------
Όταν το μέγεθος της πίτας είναι δεδομένο, το ζητούμενο είναι να καθορίσεις το μέγεθος των κομματιών.
Η αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων κρίνεται πρώτα πρώτα από το αν θα διατηρηθούν σε ένα βαθμό οι υπάρχουσες συνταξιοδοτικές παροχές του κλάδου ή θα ψαλιδιστούν. Προφανώς για μερικούς η μείωση των συντάξεων είναι θεμιτή, έστω και αν οι συνταξιούχοι του οαεε, έχουν πληρώσει σημαντικά ποσά και μάλιστα χωρίς δικαίωμα πρόωρης συνταξιοδότησης. Για άλλου η μείωση των συντάξεων, εκτός από άδικη μεταχείριση των συνταξιοδοτημένων συνιστά και πρόβλημα στην χρηματοοικονομική λειτουργία της χώρας, μια και θα σημάνει μια επί πλέον μείωση της ήδη περιορισμένης καταναλωτικής ικανότητας των πολιτών.
Αν υποθέσουμε ότι δεχόμαστε πως η μείωση ΕΙΝΑΙ σκόπιμη, τότε προφανώς τα μέτρα είναι σε λάθος γραμμή, σε αυτό δεν χωράει συζήτηση.
Αν υποθέσουμε όμως ότι η μείωση ΔΕΝ είναι σκόπιμη, η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων για την λειτουργία του συστήματος είναι προφανές ότι θα αναζητηθεί μεταξύ των ασφαλισμένων.
Το ερώτημα λοιπόν σε αυτή την περίπτωση είναι πως θα κατανεμηθεί η επιβάρυνση στους ασφαλισμένους. Θα υπάρχει σύνδεση με την εισοδηματική επιφάνεια ή θα είναι ανεξάρτητη. Μέχρι τώρα είχε επιλεγεί να είναι ανεξάρτητη σε ένα μεγάλο βαθμό. Όμως οι σημερινές συνθήκες δείχνουν ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των επαγγελματιών αδυνατεί να σηκώσει το βάρος της ασφάλισης. Η επιλογή λοιπόν της οποιασδήποτε κυβέρνησης είναι αν θα τονώσει τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος ή θα συνεχίσει να στέλνει τους αδύναμους κρίκους στην ανεργία. Κάτι που αυξάνει τα χρηματοοικονομικά προβλήματα της χώρας.
Η κυβέρνηση επιλέγει την τόνωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του συστήματος.
Έτσι κάποιος ε.ε. που έχει πάει φούντο η επιχείρησή του, και παλεύει να την κρατήσει, μήπως και φέξει ή μέχρι να συνταξιοδοτηθεί ενώ σήμερα πληρώνει 3959,88€ τον χρόνο, θα πληρώνει μόλις 1406,59€ τον χρόνο. Δηλαδή μείωση πάνω από 50% τον χρόνο.
Και ο μεν επαγγελματίας που θα αυξηθούν οι εισφορές του στα 14065,92€ θα έχει να τα πληρώσει και να επιβιώσει αξιοπρεπώς, (μια και είχε "καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα" 5860*12=70329) ενώ αυτός που είχε καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα 10000€ μέχρι τώρα πλήρωνε τα ίδια, δηλαδή 3959€ κατά το παράδειγμα.
Τελικά οι επιλογές είναι μείωση των παροχών στους συνταξιούχους ή διαχείριση των πόρων. Είναι κατανοητή η συλλογιστική που επιλέγει την μείωση των παροχών. Όσο και να διαφωνώ μαζί της, μπορεί κάποιος να βρει επιχειρήματα υπέρ της. Όπως κατανοητή είναι και η συλλογιστική που θέλει να μην αυξηθούν οι εισφορές σε επιχειρηματίες με υψηλό φορολογητέο αποτέλεσμα, και να μην μειωθούν των αδύναμων. Και σε αυτό μπορεί να βρει κανείς επιχειρήματα υπέρ.
Εκείνο που δεν είναι κατανοητό ή είναι ύποπτο, είναι να μην δηλώνουν ορισμένοι ότι θέλουν μείωση συντάξεων ή ότι προτιμούν τον στραγγαλισμό των αδύναμων επαγγελματιών, από την αύξηση των ασφαλίστρων των δυνατών.
Τα δεδομένα είναι από την σελίδα taxhaven. Σελίδα αναφοράς για τους λογιστές, που από ότι βλέπω έχει πολύ διαφορετική προσέγγιση απο μένα. https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/27052
Ιδέ και σελίδα http://freeforum.gr/viewtopic.php?f=12&t=448&sid=422abf040db8e75b0a123975b303a381#p2038
Σε πολύ γενικές γραμμές οι πλέον αδύναμοι πληρώνουν λιγότερα και οι πλέον ισχυροί περισσότερα. Το αν για τους αδύναμους η μείωση είναι πιο σημαντική από όσο η αύξηση για τους ισχυρούς, μπορεί να το ξεκαθαρίσει κάποιος κρίνοντας αν προτιμά να έχει φαγητό ή διακοπές....
-------------
Όταν το μέγεθος της πίτας είναι δεδομένο, το ζητούμενο είναι να καθορίσεις το μέγεθος των κομματιών.
Η αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων κρίνεται πρώτα πρώτα από το αν θα διατηρηθούν σε ένα βαθμό οι υπάρχουσες συνταξιοδοτικές παροχές του κλάδου ή θα ψαλιδιστούν. Προφανώς για μερικούς η μείωση των συντάξεων είναι θεμιτή, έστω και αν οι συνταξιούχοι του οαεε, έχουν πληρώσει σημαντικά ποσά και μάλιστα χωρίς δικαίωμα πρόωρης συνταξιοδότησης. Για άλλου η μείωση των συντάξεων, εκτός από άδικη μεταχείριση των συνταξιοδοτημένων συνιστά και πρόβλημα στην χρηματοοικονομική λειτουργία της χώρας, μια και θα σημάνει μια επί πλέον μείωση της ήδη περιορισμένης καταναλωτικής ικανότητας των πολιτών.
Αν υποθέσουμε ότι δεχόμαστε πως η μείωση ΕΙΝΑΙ σκόπιμη, τότε προφανώς τα μέτρα είναι σε λάθος γραμμή, σε αυτό δεν χωράει συζήτηση.
Αν υποθέσουμε όμως ότι η μείωση ΔΕΝ είναι σκόπιμη, η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων για την λειτουργία του συστήματος είναι προφανές ότι θα αναζητηθεί μεταξύ των ασφαλισμένων.
Το ερώτημα λοιπόν σε αυτή την περίπτωση είναι πως θα κατανεμηθεί η επιβάρυνση στους ασφαλισμένους. Θα υπάρχει σύνδεση με την εισοδηματική επιφάνεια ή θα είναι ανεξάρτητη. Μέχρι τώρα είχε επιλεγεί να είναι ανεξάρτητη σε ένα μεγάλο βαθμό. Όμως οι σημερινές συνθήκες δείχνουν ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των επαγγελματιών αδυνατεί να σηκώσει το βάρος της ασφάλισης. Η επιλογή λοιπόν της οποιασδήποτε κυβέρνησης είναι αν θα τονώσει τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος ή θα συνεχίσει να στέλνει τους αδύναμους κρίκους στην ανεργία. Κάτι που αυξάνει τα χρηματοοικονομικά προβλήματα της χώρας.
Η κυβέρνηση επιλέγει την τόνωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του συστήματος.
Έτσι κάποιος ε.ε. που έχει πάει φούντο η επιχείρησή του, και παλεύει να την κρατήσει, μήπως και φέξει ή μέχρι να συνταξιοδοτηθεί ενώ σήμερα πληρώνει 3959,88€ τον χρόνο, θα πληρώνει μόλις 1406,59€ τον χρόνο. Δηλαδή μείωση πάνω από 50% τον χρόνο.
Και ο μεν επαγγελματίας που θα αυξηθούν οι εισφορές του στα 14065,92€ θα έχει να τα πληρώσει και να επιβιώσει αξιοπρεπώς, (μια και είχε "καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα" 5860*12=70329) ενώ αυτός που είχε καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα 10000€ μέχρι τώρα πλήρωνε τα ίδια, δηλαδή 3959€ κατά το παράδειγμα.
Τελικά οι επιλογές είναι μείωση των παροχών στους συνταξιούχους ή διαχείριση των πόρων. Είναι κατανοητή η συλλογιστική που επιλέγει την μείωση των παροχών. Όσο και να διαφωνώ μαζί της, μπορεί κάποιος να βρει επιχειρήματα υπέρ της. Όπως κατανοητή είναι και η συλλογιστική που θέλει να μην αυξηθούν οι εισφορές σε επιχειρηματίες με υψηλό φορολογητέο αποτέλεσμα, και να μην μειωθούν των αδύναμων. Και σε αυτό μπορεί να βρει κανείς επιχειρήματα υπέρ.
Εκείνο που δεν είναι κατανοητό ή είναι ύποπτο, είναι να μην δηλώνουν ορισμένοι ότι θέλουν μείωση συντάξεων ή ότι προτιμούν τον στραγγαλισμό των αδύναμων επαγγελματιών, από την αύξηση των ασφαλίστρων των δυνατών.
Τα δεδομένα είναι από την σελίδα taxhaven. Σελίδα αναφοράς για τους λογιστές, που από ότι βλέπω έχει πολύ διαφορετική προσέγγιση απο μένα. https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/27052
Ιδέ και σελίδα http://freeforum.gr/viewtopic.php?f=12&t=448&sid=422abf040db8e75b0a123975b303a381#p2038
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου