Μερικοί άνθρωποι είναι μαζόχες ή θεωρούν τον πόνο, δώρο Θεού. Για αυτούς το αναλγητικό δεν είναι φάρμακο.
Άλλοι πάλι θεωρούν ότι ο πόνος είναι ασθένεια και ζητούν να απαλλαγούν από αυτόν. Ακόμα και αν η απαλλαγή από τον πόνο, δεν θεραπεύει την αιτία του, είναι ευτυχείς αν μπορέσουν να τον εξαφανίσουν ή έστω και να τον μειώσουν. Για αυτούς τους ανθρώπους, το αναλγητικό είναι φάρμακο. Ακόμα και η πρέζα, πχ οποιούχα για καρκινοπαθείς, θεωρούνται φάρμακα...
Θα ήθελα όμως να σημειώσω την άποψη ενός παλαιού μου φίλου ιατρού, Κυπαρισιάδης το όνομά του. Οι γιατροί σπάνια είναι σε θέση να θεραπεύσουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις δημιουργούν τις συνθήκες, ώστε να επιτρέψουν στον οργανισμό να θεραπευτεί. Τέτοιες συνθήκες, προσπαθεί να δημιουργήσει και το αναγληγικό. Κατ αυτή την έννοια, σε κάποιες περιπτώσεις δεν θεραπεύει μόνο το σύμπτωμα, αλλά δίνει και την δυνατότητα για την θεραπεία του αιτίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου