Ζήτω η θανατική καταδίκη

Μετά από πολύ ώριμη σκέψη, αποφάσισα ότι από εδώ και πέρα, θα υποστηρίζω φανατικά την θανατική καταδίκη.

Φυσικά δεν θα αρκεστώ στα ημίμετρα που προτείνουν οι άτολμοι θιασώτες της. Αλλά ευχαριστώ όλους τους υποστηρικτές της, γιατί στάθηκαν έμπνευση, για τις δικές μου ρηξικέλευθες απόψεις.

Αμεσότητα εκτέλεσης

Κατά πρώτον ξεκαθαρίζω ότι οι μακρόχρονες δικαστικές αναμετρήσεις, είναι εσφαλμένη τακτική. Από την σύλληψη μέχρι την εκτέλεση ο χρόνος πρέπει να είναι ελάχιστος.

Άμα περιμένουμε 10 χρόνια για την εκτέλεση, κατ ουσίαν άλλον συλλαμβάνουμε, άλλον εκτελούμε.

Άσε που μπορεί να έχει μετανιώσει, οπότε τι να τιμωρήσουμε.

Βάλε και ότι σε δέκα χρόνια, μπορεί η επιστήμη να έχει βρει τρόπο να θεραπεύσει τον εγκληματία, άντε να βρεις άκρη (Θυμίζω ότι χάρη σε μια συμπτωματική παρατήρηση, βρέθηκαν τα πρώτα φάρμακα ενάντια στην κατάθλιψη!).

Και τι σόι παραδειγματισμός θα είναι για την κοινωνία, αφού το έγκλημα θα έχει ξεχαστεί. Μόνο οι παθόντες θα το θυμούνται, αν βέβαια ζούνε.

Ένας μήνας, και πολύ είναι.

Σε ποια εγκλήματα πρέπει να εφαρμόζεται.

Δεν καταλαβαίνω γιατί η θανατική ποινή να εφαρμόζεται μόνο σε ειδεχθή εγκλήματα. Η τιμωρία για να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα, πρέπει να είναι σαφώς μεγαλύτερη από την πράξη που τιμωρεί. Έκλεψες, βίασες, μπαμ και κάτω. Απλά πράγματα, και να δω πιο τσογλάνι θα ξανακουνηθεί.

Όπως θα δείτε επανέρχομαι αρκετές φορές στο ακανθώδες αυτό ερώτημα.

Διευκρινίζω όμως ότι θεωρώ τους ηθικούς αυτουργούς, πολύ πιο υπεύθυνους, από τους φυσικούς.

Περιπτώσεις ψυχοπαθών.

Για παράδειγμα οι ψυχοπαθείς. Κύριε γιατρέ πως τον αφήνεις και κυκλοφορεί και σπέρνει θάνατο. Κρεμάλα. Είσαστε οι γονείς, το παιδάκι σας δεν το βλέπατε ότι έχει πρόβλημα, δεν βλέπατε τι ταινίες έβλεπε, τα χρήματα για το περίστροφο που τα βρήκε? Μπαμπάς, μαμά, αδελφός, παππούς, γιαγιά στο απόσπασμα.

Εννοείται ότι κατάσχονται πάντα τα περιουσιακά στοιχεία και τα ασφαλιστικά δικαιώματα υπέρ δημοσίου. Με αυτό τον τρόπο και το δημόσιο αίσθημα ικανοποιείται και θα είναι δυνατό να περιθάλπεται ο ψυχασθενής, χωρίς να επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι. (Αν έχει ελαττωμένη ευθύνη για τις πράξεις του)

Παρενθετικά, κάθε πότε πηγαίνετε το σπλάχνο σας για ψυχολογική εξέταση – εκτίμηση?

Μια φορά το χρόνο ή μήπως ποτέ! Μήπως έχετε σπουδάσει ψυχίατροι και είσαστε σίγουροι ότι το παιδί δεν έχει αποκλίνουσα συμπεριφορά, που μακροπρόθεσμα θα το οδηγήσει στην καρμανιόλα?

Και θέλετε να λέγεστε γονείς! Ρε, θα έπρεπε να σας χώσουν σε ένα μπουντρούμι και να σας δέρνουν μέρα νύχτα.

Βλέπω ότι πολλοί γονείς, φέρονται να υποστηρίζουν την θανατική ποινή, παρακινούμενοι από την αγάπη για τα παιδιά τους. Φαντάζονται ότι μπορεί κάποιος να βλάψει το παιδί τους και θολώνει το μάτι τους. Και δικαίως.

Αναρωτιέμαι όμως, πως θα ένιωθαν αν ήταν γονείς ενός ψυχοπαθούς ή ναρκομανούς, που περιμένει την τελική του ένεση. Αλλά τα δικά μας παιδιά, είναι πάντα τα καλά....

Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας οφείλουμε να είμαστε άτεγκτοι. Αν κάποιος καθάρισε καμιά 100.000 φουκαράδες, είναι σαφώς έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του κόβουμε εισιτήριο για ανασκολοπισμό. Αλλά για κάτι μάγκες που κάνουν τον πλανήτη ακατάλληλο για ζωή, δολοφονώντας τα παιδιά μας (πχ. με πυρηνικά απόβλητα ή πετρελαιοκηλίδες) αρκεί μια τόσο ελαφριά ποινή? Ίσως τερμίτες με μέλι....

Εκείνος ο τύπος με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, τι ποινή είπαμε ότι πήρε?

Ποια είναι τα ποσοστά των αποδεκτών, παράπλευρων απωλειών?

Ευθύνη μετόχων

Υποθέτω ότι πολλοί θα είστε μέτοχοι σε εταιρίες. Άλλος λίγο, άλλος πολύ. Δηλαδή η εταιρία, σας ανοίκει σε κάποιο βαθμό.

Σε μια περίπτωση σαν της union carbide india accident http://en.wikipedia.org/wiki/Bhopal_disaster

It is estimated that 20,000 have died since the accident from gas-related diseases. Another 100,000 to 200,000 people are estimated to have permanent injuries

τα σπέσιαλ αξίζουν στους μεγαλομετόχους. Αλλά και για τους μικρομετόχους, ένα μάτι λιγότερο, θα είναι πολύ ελαφριά τιμωρία.

Αλήθεια τι μάρκα μπαταρίες αγοράζετε?

Αυτοδικία

Είμαι φυσικά υπέρ της αυτοδικίας. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Εργοδότης καθυστερεί την πληρωμή εργαζόμενου. Τι πιο φυσικό από το να τον σφάξει ο εργαζόμενος, μπροστά στα μάτια των παιδιών του (και κληρονόμων του). Έτσι θα προσέχουν και αυτά στο μέλλον.

(Δεν αναφέρομαι σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής, τα λάθη συγχωρούνται. Αρκεί να έχει πουλήσει και το βρακί του, για να εξοφλήσει τον εργαζόμενο).

Ας πούμε ότι ανακαλύπτετε ότι δεν έχουν πληρωθεί τα ένσημα του ΙΚΑ. Δεν είμαι υπέρ της άμεση δολοφονίας του εργοδότη. Αρχίζουμε με μια φιλική προειδοποίηση, ευνουχισμό. Και αν δεν συμμορφωθεί....

Συλλογική ευθύνη.

Τι γίνεται όμως αν ο υπεύθυνος του εγκλήματος έχει αποδημήσει εις κύριον. Πως θα δικαιωθεί το θύμα και πως θα παραδειγματιστεί η κοινωνία? Μήπως υπάρχει σύζυγος ή παιδιά?

Η σύζυγος έχει ακέραια ευθύνη, αφού επέλεξε να ζει με τέτοιο κάθαρμα. Τα παιδιά είναι αθώα, αλλά η θανάτωσή τους, έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα. Το κεφάλι τους πολλοί το παίζουν, αλλά είναι πολύ λιγότεροι όσοι ρισκάρουν και την ζωή των παιδιών τους?

Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι, και να ζει ο δράστης, παρέα και οι άλλοι.

Τι και αν τιμωρηθούν λίγοι αθώοι, εδώ θα την γλυτώσουν χιλιάδες ή και εκατομμύρια υποψήφια θύματα!

Έτσι διασφαλίζουμε ότι οι συγγενείς, θα είναι και οι πρώτοι καταδότες, για να γλυτώσουν το κεφάλι τους. Αλλιώς ας πρόσεχαν.... Πάντως μια και δεν έχουν απαραίτητα εμπλοκή, ας είμαστε κάπως επιεικείς. Υδροκυάνιο.

(Άλλωστε σε αυτή την πρακτική καθοδηγούμαστε από την θρησκευτική μας πίστη. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα. Αν θυμάμαι καλά μέχρι τρίτης γενεάς).

Μετανάστες

Το πρόβλημα λύθηκε. Πολυβόλο στα σύνορα. Κάνουν και εξάσκηση σε πραγματικά πυρά, οι φαντάροι μας. Ποιο το έγκλημά τους? Απλό, σήμερα υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής μας, στο μέλλον θα πέσει πείνα, κάποτε θα πεθάνουν εγγόνια μας....

Εδώ δεν μιλάμε καν για εκτέλεση, αλλά για αυτοπροστασία. Σώστε τα παιδιά μας.

Ας πρόσεχαν οι πρόγονοί τους, να μην επέλεγαν επισφαλείς περιοχές για να ζήσουν!

Είχα σε άλλο νήμα έγραψα σχετικά με την θανατική ποινή http://www.forums.gr/showthread.php?4351-%C8%E1%ED%E1%F4%E9%EA%E7-%F0%EF%E9%ED%E7.%D5%F0%E5%F1-%DE-%EA%E1%F4%E1 ότι το κόστος της δεν είναι καθόλου αμελητέο. Και έχει σε μεγάλο βαθμό ταξικό, εξαρτώμενο από τη οικονομική ισχύ, χαρακτήρα.

Καιρός να δείξω πόσο εύκολα αντιμετωπίζονται αυτά τα προβλήματα.

Αποφυγή κακοδικίας.

Είπαμε ότι καθαρίζουμε τους ενόχους με συνοπτικές διαδικασίες. Και καλώς πράττουμε. Αλλά πως διασφαλίζουμε ότι δεν θα τσουβαλιάζονται αθώοι, για να κλείνουν οι υποθέσεις?

Απλό, αν κάποτε αποδειχθεί ότι εκτελέστηκε αθώος, εκτελούνται άμεσα οι υπεύθυνες δικαστικές και αστυνομικές αρχές, που είχαν επιληφθεί της υπόθεσής του. Κάτι που θα ικανοποιούσε το κοινόν περί του δικαίου αίσθημα, ως προς τον εκτελεσθέντα και θα δρούσε αποτρεπτικά σε μελλοντικά λάθη.

Πως θα αποδειχθεί? Απλά θεσπίζεται μεγάλο έπαθλο, για όποιον ανακαλύψει δικαστικές πλάνες. Το έπαθλο πληρώνεται από την κατάσχεση της περιουσίας των εκτελούμενων.

Πως θα διασφαλίσουμε ότι οι δικαστικοί δεν θα αθωώνουν, για να διασφαλίζουν την ζωή τους? Απλό, θα υπάρχει μίνιμουμ αριθμός εκτελέσεων, ανά πλήθος υποθέσεων.

Που θα βρίσκουμε δικαστές, αφού κανείς ηλίθιος δεν θα πηγαίνει να ρισκάρει το κεφάλι του? Και αυτό απλό. Με κλήρωση.

Πως θα έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις, αφού θα είναι με κλήρωση? Δικό τους πρόβλημα, έτσι και αλλιώς, η εγκληματικότητα θα μειωθεί τόσο, που δεν θα έχει και σημασία αν δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα.

Βέβαια λόγο της συλλογικής ευθύνης, ίσως θα είναι δύσκολο για τους δικαστικούς να βρουν σύζυγο. Αλλά και αυτό αντιμετωπίζεται. Όλο και κάποια αξιέραστος δεσποινίς, θα έχει διαπράξει μικροαδίκημα.

Κόστος εκτέλεσης.

Στην ιστοσελίδα http://www.prodeathpenalty.com/DP.html βλέπουμε ότι το κόστος της θανατικής ποινής στην Αμερική, αν και είναι μικρότερο από την ισόβια φυλάκιση, είναι εξαιρετικά υψηλό. $1.88 million για την εκτέλεση έναντι $3,1 million για την ισόβια φυλάκιση.

Η ιστοσελίδα είναι υπέρ της θανατική ποινής, και μάλλον σοβαρή. (Φυσικά για όσους θεωρούν σοβαρή άποψη, την υποστήριξη της θανατικής καταδίκης, για τους άλλους...). Οπότε μπορούμε να θεωρήσουμε το αναφερόμενο κόστος και την σχέση, σαν μια μάλλον συντηρητική εκτίμηση.

Ήδη είπαμε ότι ελαχιστοποιούμε τον χρόνο απονομής δικαιοσύνης. Έτσι ήδη, επιτυγχάνεται τεράστια οικονομία. Αλλά μπορούμε να περικόψουμε ακόμα πιο δραστικά το κόστος, με μερικούς απλούς τρόπους.

Από την στιγμή που ο δράστης εξετέλεσε ένα ειδεχθές έγκλημα, δεν βλέπω το λόγο να είναι σε ισχύ τα ατομικά του δικαιώματα. Αφαιρούμε λοιπόν την υπεράσπιση. Αφαιρούμε και τον εισαγγελέα, ότι στοιχεία χρειάζονται. τα μάζεψαν οι διωκτικές αρχές. Αρκούν οι δικαστές. Η ακροαματική διαδικασία, περιορίζεται σε τυχόν ερωτήματα των δικαστών. Ένορκοι δεν χρειάζονται, αφού πληρώνουμε δικαστές. Απολογία περιττή, γλιτώνουμε και υπερωρίες. Για εφέσεις δεν το συζητάμε, αν μια άλλη σύνθεση δικαστηρίου, θεωρεί λανθασμένη την παρούσα, γιατί να θεωρήσουμε την νεότερη ορθότερη.

Είναι σαφές ότι η αστυνομία με την τεχνολογία που διαθέτει και οι δικαστικοί με την αμεροληψία που τους διακρίνει, θα δράσουν απόλυτα αντικειμενικά. Τι χρειάζονται τα παραπέρα?

Νομίζω το μαζέψαμε αρκετά. Θα έλεγα να μην υπάρχει καθόλου ακροαματική διαδικασία, αλλά οι συγγενείς των θυμάτων, μάλλον θα εξανίσταντο.

Τώρα που στο σκέφτομαι, δεν χρειάζεται και φαγητό, ένας μήνας με σκέτο νερό αντέχεται. Αν ψοφήσει γρηγορότερα, γλιτώνουμε και το κόστος της σφαίρας. Στην απίθανη περίπτωση που αποδειχθεί αθώος, θα μας χρωστά και ευγνωμοσύνη για την δίαιτα αποτοξίνωσης...

Ταξικός χαρακτήρας.

Η απαγόρευση κάθε μορφή υπεράσπισης, είναι ένα καλό βήμα για τη εξομάλυνση των ταξικών διαφορών. Αλλά η προληπτική δήμευση της περιουσίας του κατηγορούμενου και της οικογένειάς του, θα είναι ένα ακόμα καλύτερο.

Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι αρκετό. Ίσως θα έπρεπε οι δικαστές να μην πληροφορούνται για το χρώμα, το φύλο, την καταγωγή, την κοινωνική και επαγγελματική θέση του κατηγορούμενου, πριν βγάλουν αποτέλεσμα.

Ή το καλύτερο κάθε λευκός, να δικάζεται από μαύρους!

Σιγά σιγά, θα γίνουν και αυτά. Καλή θέληση να υπάρχει, η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια νύκτα.

Προληπτικός χαρακτήρας της εκτέλεσης.

Αναφέρθηκε στο νήμα περί της θανατικής καταδίκης http://www.forums.gr/showthread.php?4351-%C8%E1%ED%E1%F4%E9%EA%E7-%F0%EF%E9%ED%E7.%D5%F0%E5%F1-%DE-%EA%E1%F4%E1 από τον Λάμπη, ότι είναι ενάντια σε κάθε έννοια δικαίου να εκτελείται κάποιος για σωφρονιστικούς λόγους.

Η ποινή (κάθε ποινή) σαν σωφρονιστικό μέσο, «δικαιολογείται», μόνο για όποιον την δέχεται. Τα αποτελέσματα για τους άλλους, είναι «παράπλευρα» οφέλη. Όμως μια και τον καθαρίζουμε, δεν τον σωφρονίζουμε (ώστε μελλοντικά να γίνει ένα χρήσιμο μέλος της κοινωνίας), όπως σωστά ανέφερε ο Λάμπης,

Ο δεύτερος, κοινωνικός, χαρακτήρας της ποινής είναι να αφαιρέσουμε από το άτομο την δυνατότητα να επαναλάβει την πράξη του. Αλλά μια και τον έχουμε μπουρουριάσει, αυτό καλύπτεται με την ισόβια κάθειρξη.

Τι μένει? Η πρόληψη εγκληματικής συμπεριφοράς άλλων. Άρα για να σωφρονίσουμε άλλους, εκτελούμε τον δράστη?

Δυστυχώς έχουμε αντιφατικές εκτιμήσεις για την αποτελεσματικότητα αυτής της πρακτικής, όπως θα δείτε και στην ιστοσελίδα http://www.prodeathpenalty.com/DP.html που ανέφερα πιο πάνω. Προσωπικά βλέπω τα επιχειρήματα της μη αποτρεπτικής επίδρασης ισχυρότερα, αλλά αυτό δεν έχει απολύτως καμία, σημασία!

Όπως αναφέρεται στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα, η πιθανότητα να γλυτώσουμε την ζωή μερικών αθώων, είναι προτιμότερη από την βεβαιότητα να εκτελέσουμε έναν εγκληματία.

Το επιχείρημα με εντυπωσίασε. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε όλη την ηθική μας, σχετικά με τις τιμωρίες. Πλέον η τιμωρία γίνεται για να προλάβουμε πιθανά μελλοντικά αδικήματα ΑΛΛΩΝ. Άψογο!

Νομίζω ότι δικαιούμαστε να δούμε το θέμα και λίγο πιο πλατιά. Αν εκτελούμε τους ναρκομανείς, ενδέχεται να αποφύγουμε μελλοντικά θύματα από ναρκωτικά.

Τι θα γίνει όμως όταν εκλείψουν οι εγκληματίες, μπροστά στον φόβο της θανατικής ποινής? Απλό, σε ετήσια βάση επιλέγουμε μερικούς ένοχους πταισμάτων με κλήρωση, ώστε να διατηρείται ο αποτρεπτικός χαρακτήρας της νομοθεσίας μας. Η διάσωση πολλών, δικαιώνει τον θάνατο λίγων.

Άλλες δυνατότητες

Από την στιγμή που θα απελευθερωθούμε από χαζές, ηθικές, προκαταλήψεις, ανοίγονται νέοι ορίζοντες. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να ωφεληθούμε σαν κοινωνία ή να προσφέρουμε ανακούφισή στα θύματα. Σκεφθείτε, οι εγκληματίες να πωλούνται σαν σκλάβοι, χωρίς περιορισμούς χρήσης, σε σαδιστές ή ανθρωποφάγους. Αυτό θα επέτρεπε την διοχέτευση προβληματικών συμπεριφορών, σε αβλαβείς κοινωνικά πρακτικές.

Ποια τεχνική εκτέλεσης είναι ενδεδειγμένη.

Αυτό είναι τεχνικό θέμα, που θα το απαντήσει η ιατρική επιστήμη. Το πραγματικό ερώτημα είναι πως θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα όργανα, από το σώμα, για μεταμοσχεύσεις.

Ίσως μάλιστα ενδείκνυται να ξεκινήσουν οι μεταμοσχεύσεις, πριν την εκτέλεση.

Ανώμαλοι.

Ξέχασα να αναφερθώ στους ομοφυλόφιλους. Με μια λέξη σαπούνι. Αποτελούν εστίες μόλυνσης έιτζ και επικίνδυνο παράδειγμα για τα παιδιά μας.

Οι λεσβίες νομίζω ότι για ανθρωπιστικούς λόγους, πρέπει να έχουν το δικαίωμα επιλογής καταναγκαστικής εργασίας, βεβαίως εφόσον έχουν τα ανάλογα προσόντα...

Δεν αναφέρθηκα σε πολιτικούς, μεγαλοκαρχαρίες, ΜΜΕ, λαμόγια του κερατά, εκβιαστές γιατρούς και πολλούς άλλους. Αλλά το νόημα το πιάσατε...