Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Η δημοκρατία είναι εμποδιο κατά τον Σόιμπλε και όχι μόνο

"Η Γαλλία θα ήταν ευτυχής αν κάποιος εξανάγκαζε το κοινοβούλιο αλλά είναι δύσκολο, είναι η δημοκρατία"
«[...] la France serait contente que quelqu'un force le Parlement, mais c'est difficile, c'est la démocratie ».
http://www.huffingtonpost.fr/2015/04/17/wolfgang-schauble-ministre-finances-allemagne-france-reformes_n_7084168.html

Είναι όντως ένα πρόβλημα η δημοκρατία. Αλλά θα το ξεπεράσουμε σιγά σιγά, έχουν γίνει ήδη πολλά βήματα στο σωστό δρόμο.

Οι απόψεις του Σόιμπε για την δημοκρατία που "εμποδίζει" το καλό της Γαλλίας, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, μάλλον το αντίθετο. Η (αστική) δημοκρατία αποτελεί εμπόδιο στην απρόσκοπτη διακυβέρνηση των κρατών, από την όποια ελιτ "φωτισμένων" ηγετών και τεχνοκρατών.
Οπότε η διάθεση να καταργηθεί και να υπαχθεί σε ένα δομημένο σύστημα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, από όπου οι όσο δυνατόν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, θα αδυνατούν να ασκήσουν πολιτική, είναι έκδηλη.

Προσωπικά δεν έχω καμιά αντίρρηση ότι ένα τέτοιο σύστημα θα ήταν ιδανικό, με την προϋπόθεση ότι οι ηγέτες και οι τεχνοκράτες θα ήταν ιδανικοί τόσο σε γνώσεις όσο και σε ηθική και μάλιστα σε μια διεθνιστική βάση. Όσο αυτό δεν συμβαίνει η αστική δημοκρατία είναι η καλύτερη λύση, και οι δηλώσεις αυτού του τύπου είναι απόλυτα κατακριτέες.

Ο Χάγιεκ δήλωσε ότι αν η αρχηγός των Συντηρητικών είχε πει πως «αν η ελεύθερη επιλογή πρέπει να ασκείται περισσότερο στην αγορά παρά στην κάλπη, αυτή απλώς δήλωσε την κοινοτοπία ότι η πρώτη είναι απαραίτητη για την ατομική ελευθερία ενώ η δεύτερη δεν είναι: η ελεύθερη επιλογή μπορεί τουλάχιστον να υπάρξει υπό καθεστώς δικτατορίας που αυτοπεριορίζεται αλλά όχι κάτω από μιά δημοκρατία χωρίς όρια που δεν μπορεί να περιοριστεί.

Το 1978, ο Χάγιεκ ήρθε σε σύγκρουση με τον ηγέτη των Φιλελευθέρων Ντέιβιντ Στηλ (David Steel), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η ελευθερία είναι εφικτή μόνο με «κοινωνική δικαιοσύνη και ισομερή διανομή πλούτου και ισχύος η οποία απαιτεί ένα βαθμό παρέμβασης εκ μέρους της κυβερνήσεως» και επίσης ότι το Συντηρητικό Κόμμα ενδιαφερόταν περισσότερο για τη σχέση της ελευθερίας και της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας παρά για τη σχέση μεταξύ ελευθερίας και δημοκρατίας. Ο Χάγιεκ ισχυρίσθηκε ότι μια περιορισμένη δημοκρατία μπορεί να είναι προτιμότερη απ’ ό,τι άλλες μορφές περιορισμένης κυβέρνησης ως προς την υπεράσπιση της ελευθερίας, αλλά όμως μιά δημοκρατία χωρίς όρια είναι χειρότερη απ’ ό,τι άλλες μορφές κυβερνήσεων χωρίς όρια γιατί «αυτή η κυβέρνηση χάνει τη δύναμη ακόμη και να εφαρμόσει αυτό που θεωρεί σωστό αν οποιαδήποτε ομάδα από την οποία εξαρτάται η πλειοψηφία της έχει άλλη άποψη».

Ο Χάγιεκ δήλωσε ότι αν η αρχηγός των Συντηρητικών είχε πει πως «αν η ελεύθερη επιλογή πρέπει να ασκείται περισσότερο στην αγορά παρά στην κάλπη, αυτή απλώς δήλωσε την κοινοτοπία ότι η πρώτη είναι απαραίτητη για την ατομική ελευθερία ενώ η δεύτερη δεν είναι: η ελεύθερη επιλογή μπορεί τουλάχιστον να υπάρξει υπό καθεστώς δικτατορίας που αυτοπεριορίζεται αλλά όχι κάτω από μιά δημοκρατία χωρίς όρια που δεν μπορεί να περιοριστεί
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%AF%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%87_%CE%A7%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B5%CE%BA
===========


 Απο την σελίδα:

Η δημοκρατία είναι εμποδιο κατά τον Σόιμπλε και όχι μόνο


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου